14.03.2001
Karakoldan ayrılmışlardı. Akutagava dört kanun kaçağı arasında yürüyordu. Neden onlarla beraberdi? Tanrı aşkına o bir polisti birkaç kaçığa uyacak değildi ya. Tabi söylemesi kolaydı, hemen onun yanında giden beyazlı olmasaydı burada olmayacaktı. Atsushi'de anlayamadığı bir şeyler vardı, Akutagava ona istemesede fazlasıyla güveniyordu. Şimdi ise kardeşini bulmaya gidiyorlardı yani Atsushi öyle demişti. Kardeşini bulduktan sonra ne yapacağına dair en ufak bir fikri yoktu ama zaten bunu şimdi düşünemezdi en önde yürüyen , Tanizaki ve Naomi'nin anlamsız kavgasını izliyordu.
-Dolaptaki pastayı yemedim diyorsam yemedim demektir.
-Aynen aynen.
-Niye bu kadar uzattınız sadece bir pasta.
-Sadece derken? Bol çikolata parçacıklı, vişne soslu, ceviz taneli ve çilek kremalı özenle yapılmış bir pasta demek istedin sanırım?
Higuchi bıkmış bir şekilde arkada yürüyen ikilinin yanına ilerledi.
-Atsushi sen bunlara nasıl katlanabiliyorsun?
-Aynı evde kalınca alışıyorsun.
-Doğru.
-Bu ikisi pastadan bahsediyor değil mi?
-Evet.
-Onu sanırım geçen gün ben yedim.
-Puuuuu, Allah belanı versin vatan haini piç?
-O pastanın iyice soğuması için kaç gün bekledim haberin var mı?
-Orası beni ilgilendirmiyor.
-Bu arada biz nereye gidiyoruz.
-Çok bilmişin yanına.
-Bugün bide onun çenesini çekemem.
-Üzgünüm.
Akutagawa anlamadığı için takip etmeye devam ediyordu. Bu iş bitince ne yapacaktı? Polis hayatı mahfolmuştu. Belkide halledebilirdi ama ona Chuuya ve Dazai dışında birinin güveneceğini sanmıyordu.
-Geldikk.
-Aman.Ben gelmesem olmaz mı?
-Yani pastanın aynısından almamı istersen?
-Öff tamam.
Atsushi kapıyı birkaçkez tıklattıktan sonra kapıyı sarışın bir adam açtı. Adam Atsushiyi görür görmez göz devirdi
-Artık bu işlerle uğraşmadığımı söylemiştim.
-Ama bu sefer bizim için değilki.
Atsushi Akutagawayı öne iterek
-Onun için.
Adam Akuyu baştan aşağı süzdü
-Şu suçsuz yere hapsi boylayan polis değil mi bu?
-Evet.
-Bekle siz bunu nereden biliyorsunuz?
-Ben bilirim. Neyse geçin.
Adam kapının önünden çekildi.
-Olay nedir?
-Gin Akutagawa diye bir kadını arıyoruz Kunikida-kun.
Kunikida bir odaya girdi ve birkaç dakika sonra elinde bir dosyayla geri geldi. Dosyayı Atsushiye verdi.
-Bilgilere göre tam 13 saat 24 dk 35 saniyedir görülmemiş.
-Maşallah yürüyen takvim mübarek, neyse en son nerede görülmüş?
-En son Pınar caddesi 190. sokakta Yaşar apartmanında görülmüş.
-Orası Fyodor ve itlerinin gezdiği yer değil mi?
-Tam üzerine bastın.
-Siktir, siktir, siktir acilen gitmemiz gerek.
Akutagawa birşey anlamamışt. Yanındaki dörtlünün yüzlerindeki paniğ görünce işte o zaman herşey için çok geç olduğunu anladı.