Korumalar beni çok büyük bir eve getirdiler. İşte ben en iyisine layıktım. Enayi annemde yemeğin tuzu az diye evde dayak yesin. Tekerlekli sandalye ile Eburezzak aşkım geliyordu. Yanına koştum
"Aşkım! Aşkım" kucağına oturdum.
"Harika bir adamsın. İnanmıyorum araban bile var" o benim hayallerimin adamıydı. Eli ile kulağını işaret etti "duyamıyorum" çığlık atıp ona sarıldım. "Sen benim hayallerimin erkeğisin. Duymuyorsun birde. Keşke dilinde olmasaydı aşk bahçem"
"Ne? Ne? Anlamıyorum"
"Aşkım hadi arabanı sür yatak odamıza gidelim"
"Ne?" Kulağına bağırdım
"Sür!sür!"
"Tamam hayatım" odasına girdik. Ondan bir çocuk yapsam her şeyi benim olurdu. Göz kırptım,öpücük attım. Cilveli şekilde kıyafetlerimi çıkardım,ayakkabılarımı çıkarırken onun uyuya kaldığını farkettim. Ya... bu adam gerçekten baba şefkatine sahip. Yeni kıyafetlerimi giydim. Mavi kadife hırkam,düşük bel kadife pijamam. Rahatıma düşkün bir kızım. Elimde lipglosum odadan çıktım.
