Her sabah uyandığım gibi uyanmıştım yorgun baygın kafası karışık. Gözlerimi ovuşturdum ve ayağa kalktım. Babam yine birşeyler mırıldanıyordu kahvaltıda.
Annem mutlu gözüküyordu. "Günaydın küçük prensesim! " dediğinde bakışlarımı anneme çevirdim "günaydın kraliçem" dedikten sonra banyoya geçtim. Kendime aynadan baktığımda çok soğuk baktığımı
Fark ettim cidden. Neyseki kendimle barışıktım umursamadan duş aldım. Duştan çıktığımda annem ve babamın sesi gelmiyordu. Sanırım benden önce çıktılar. Kim bilir yine nerelere gittiler?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Affet gönül
Novela Juvenilçocukluk aşkından bir türlü vazgeçemeyen genç kadın ve onun aşkını bir türlü görmeyen genç adam ... Leyla ve Murat ❦ kırgın yürekler
