Hyunlix/Yan Komşu

*2*

Selllamm napıyorsunuzz umarım gününüz güzel geçiyordurr
Neyse iyi okumalarr🤍

________________

Hocanın yanında getirdiği çocuk Hyunjin di. Hem sevinip hemde şok olmuştum. Sonuç olarak yan komşum ve aynı okulda aynı sınıfa gidiyorduk. Hyunjin kendini tanınttı "Merhaba ben Hyunjin Seul'a neredeyse yeni taşındık, umarım iyi anlaşırız." dedi soğuk bir şekilde. Hoca sınıfta boş sıra arıyordu ve sınıfta tek boş sırada benim sıramdı. "Hyunjincim sen şuradaki boş sıraya oturabilirsin." dedi beni göstererek.

Yanima geldi ve oturdu ama o kadar soğuktu ki yüzüme bile bakmadan kafasını sıraya koydu ve uyumaya başladı. Tabi ben dururmuyum, asla. Hyunjini sarsarak "Hey bana selam vermicek misin?" Bana döndü, gözleri kızarıktı. "Ben seni nerden tanıyorum?" dedi. "Yan komşunu bile tanımıyormusun!?" "Zorundayım?" Evet diye mırıldanmıştım kendi kendime.

_____________________

Dersler bitmişti. Eve doğru gidiyordum Jeonginle, Jeongin benim kardeşim annem Jeongini çok sever. O yüzden annemle kalıyor arada bir de bana geliyordu. Şimdi beraber eve geçiyorduk. Hemde önümüzde Hyunjin vardı, oda eve yeni gidiyordu galiba.

Ben Hyunjini düşünürken Jeonginin bana 100.seslenişi olmalıydı ki "Abii duymuyor musun benii?" demişti. "Dalmışım özür." dedim Jeongin sinirlenmeden. "Sorun değil ama ben çok acıktımm." "Tamam eve gidince yemek hazırlarım ben sana." dedim.

_______________

Eve gelip üzerimizi değişmiştik, birazda telefonlarımıza baktık tabi. Jeongin yine bana mızmızlanıyordu "Haddi acıktımm yamek yap." Oflayıp puflayarak kalkmıştım yerimden.
...
Ramen yapmıştım diğer yemeklerden daha kolay ve hızlı yapıldığı için. Yanına limon koymak istemiştim çünkü tat veriyordu ramene. Ama dolaba baktığımda bir tane yarım limon kalmış ve oda kurumuştu. Benimde aklıma bir çözüm geldi.

"Jeonginn limon bitmiş bi yan komşuya gidip geliyorumm" diye seslendim bir odadan diğer odaya. Oda "Tamam hızlı oll." Jeonginin sesini duyduğum anda evden çıktım. Hyunjinin kapısına geldiğimde üzerime çeki, düzen verip kapıyı tıklattım. Biraz zaman sonra kapı aralandı ve Hyunjin aradan baktı, yüzü kıpkırmızıydı. "Ne var?" "Bizim evde limon bitmiş sizin evde varmı?" dedim. Başını ovuşturup "Bakayım varmı" diye seslendi "İçeri geç ayakta kalma."

Dediğini dinleyip içeri geçtim. Evlerimizin şekli aynıydı ama benim evim açık renklerden oluşurken onun evi koyu renkler barındırıyordu. Lacivert renkte olan koltuğa oturdum. "Son bir tane kalmış." "Al." Dedi ve yanıma yaklaşıp limonu uzattı. Tam alırken ellerimiz birbirine değdi, elleri... Çok sıcaktı! "Ellerin çok sıcak, ateşin mi var." Dedim. Telaşlıydım ama pek belli etmedim.

Sahi neden telaşlanıyordum ki çocuğu daha tanımıyordum bile.
_

_______________
K

elime sayısı:387

Bu bölümde kısa oldu ama diğer bölüm uzun yazıcam inşallah.
Neyse iyi bayramlarrr🤍🩶