..................
නම්ජුන් කිව්වා හරි.. ඔයා පරිස්සම් වෙන්න ඕනි.. ඔයා ළගට ආවෙ නැති වුණාට ඈතින් ඔයා දිහා බලන් ඉදලා මේ හිතට ගොඩක් මහන්සි ආරා.. ඔයාව හොයනවා.. පිස්සුවෙන් වගෙ.. ඔයා මාව දාලා යද්දි මගෙ හයියට ඒරා ඉදියත් දැන් ඒරා මාව දාලා ගිහින් සද්ද නැතුව නිදා ගෙන ඉන්නවා..
ආරා ටික ටික මගෙ ඉස්සරහට එද්දි මං ඒ ලස්සන සුදු මූණ දිහා බලන් ඉදලා ආරාව මග අරින්න හිතාගෙන අනිත් පැත්ත හැරෙනවත් එක්ක ම..
චොගියෝ... ආරාගෙ කට හඩ ඇහෙද්දි මං හැරිලා බැලුවා.. කැප් එකයි සන්ග්ලාස් එකයි නිසා කොහොමත් මාව අදුර ගන්න බැරි නිසා.. අදුර ගන්න.. අහ්.. පිස්සු මටත්.. දැන් ආරාට මාව මතක නෑනේ.. මට ම මං ගැන හිනා යනවා..
ම්.. මේ ඔයාගෙ ලේන්සුව වැටුණා..
අහ්.. කම්සහන්මිදා ... මං ඉක්මනට ඒක අරගෙන සාක්කුවට දා ගත්තා.. මං ඉක්මනට එහාට ගියේ නම්ජුන් ඒ පැත්තට එද්දි.. මං ඔලුව චුට්ටක් වනලා මා එක්ක කතා කරන්න එපා කියන ගමන් එළියට ආවා..
ආරා දැන් ගොඩක් වෙනස් වෙලා... කලින්ට වැඩිය ලස්සන වෙලා.. උස ගිහින්... අවුරුදු දෙකකට කලින් දැකපු ආරා නෙවෙයි දැන් ඉන්නේ... ඒත් ඔයා මගෙ නෙවෙයි කියලා දැනෙන කොට අරන් ගිහින් හංගන්න හිතෙනවා..
එදා ආරා අවුරුදු දෙකකට කලින් කොරියාවෙන් යන්න කලින් මං එන්නෙ නෑ කිව්වට එනවා කියලා දන්න නිසාම නම්ජුන් මට ගෙදරින් යද්දි මැසේජ් එකක් දැම්මත් හදිසියේ ශැඩෝගෙන් ආව ඇටෑක් එකක් නිසා මට එදා ආරාව බලන්න එන්න බැරි වුණා.. ඊට සති දෙකකට පස්සේ මං ආරාව බලන්න කැනඩාවට ගියා.. දුර ඉදන් එයා දිහා බලන් ඉන්න වුණ එකට මට මං ගැනම තරහයි...
YOU ARE READING
Shhh... ( Complete )
FanfictionDon't trust too much.... Don't love too much.... Don't hope too much.... Because that "too much" can hurt you so much... ❤️ Shhh...🤫