Depoya inmiştik. Oyalanmadan söze girdim. "Okuldakiler senin benim peşimde koştuğunu iddia ediyor." "Neee?" "Evet, maalesef ki böyle. Bunu ben de istemezdim." "Müdüre gidelim." "Ben gidemem. Sen git. Ben zaten sabah müdüre gittim." "Niye?" "Boşver. Anlamazsın." Tamam. Ben gidiyorum. Sen buradan ayrılma. Tamam?" "Tamam." dedim sıkıcı bir tavırla.
***
Gelmişti. "Ne dedi?" "Hiç bir şey demedi." Sıkılmıştım. "Offff, ben eve gidiyorum." "Benim evime gel istersen." "Çok uykum var." dedim esneyerek. Yavaş yavaş uykuya dalıyorum. "Tamam o zaman bize geliyorsun. Merak etme, kimse yok." "Tamam." Beni kucakladığını hissedebiliyordum. Ama çok uykum vardı.
***
(Sabah Saatlerinde)
Uyandığımda evde değildim. Neee? Ben şu an Kuzey Efe'nin evindeydim. İşte şimdi sıçmıştım. Tam karşımda uyuyordu. Hemen kalkıp eşyalarımı aldım. Tam dışarı çıkacakken arkamdan bir ses duydum. "Hey, bekle! Seninle daha işimiz var." "Nee? Saçmalama istersen. Ne demek işimiz vardı. Biz daha bu kadar samimileştik mi Kuzey'cim?" "Bak Kuzey'cim diyorsun, demek ki samimiyiz." dedi ve ardından tekrar büyük bir kahkaha patlattı. Bu komik miydi? Sinirlenmiştim. Sahi ya, ben neden Kuzey'cim demiştim? Tabii ki mal olduğum için. Ama çok güzel kokuyordu. Yanıma yaklaştı. "Benim gibi kokuyorsun." "Ne alaka?" "Evet, çok güzel kokuyorsun bebeğim." "Ne! Bebeğim mi? Saçmalama. Yeter ben gidiyorum." Arkamı dönüp gidecekken kolumdan tuttu. "Kuzey Efe saçmalama. Yeter bu kadar eğlence. Farkındaysan ben hiç eğlenmiyorum." "Onu ilerleyen zamanlarda göreceğiz.." dedi ve ilerledi...
- - -
Selam perilerim!🧚♀️🧚♀️ Nasılsınız? Günün 5. Bölümü. Beğenip fikirlerinizi belirtmeyi unutmayın. 💗💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAT
Teen FictionHayat.. Çağla Duru'nun hiç kimsesi yoktur. Ama okuldaki popüler çocukla otobüste karşılaşır. Ve o kişi Çağla Duru'nun hayata tutunma sebebi olur..