First love, Last Memories ( HIGHSCHOOL HEARTS: SERIES 1)

CHAPTER ONE- He is a gentlemen!

CHAPTER ONE

Natapos na ang klase. pagkadating at pagkadating ko pa lang  galing  eskwela, ay agad akong  nagtungo sa kwarto ko. Inilagay ko ang kulay white 'kong bag sa hook na nasa likod ng pintuan ko. at, pagkatapos ko namang maka ayos ay agad naman akong umupo at nagsimulang sumulat sa diary. Ito na ang palagi 'kong ginagawa sa araw araw. pag bored, pag nasasaktan, pag masaya. I cannot express my feelings through words kasi, eh. kaya sa diary at jounal ko nalang iniexpress lahat. as in lahat. 

Maaga akong gumising nang marinig 'kong tumutunog ang alarm ko. It was 7:30 in the morning. agad naman akong nagtungo sa cr para makahilamos at makaligo na. Nang matapos akong maligo ay isinuot ko naman ang kulay white 'kong blouse saka ipinatong rito ang kulay red 'kong nectie. sinuot ko narin ang plaided red na palda ko at itinalian ko narin ang aking buhok. kinuha ko narin ang kulay white 'kong bag na nakapatong sa hook sa likod nang pintuan ko at agad na lumabas sa kwarto. 

Saktong 8:20 akong nakarating sa school. medyo may kalayuan rin kasi ang skwelahan sa bahay namin kaya sumasakay ako nang bus papunta rito.

Class was finished. lunch break namin. Ilalagay ko na sana sa loob ng bag ko ang notebook nang mapansin 'kong wala rito ang diary ko.

''Uy, mga babae ko?! Tara, kain tayo kina Aling Susan! gutom na 'ko''. sigaw ni liam habang nakita namin siyang naglalakad papunta sa direksyon namin.

''tsk. jologs talaga!''. narinig ko si julie. kahit papaano, kahit saan mo ilagay, mag aaway at mag aaway talaga sila. siguro haters nila ang isat-isa nung past lives nila! 

Pinauna ko munang pinapunta sina julie sa karenderya, dahil, kitang kita ko na ang gutom sa mukha ni liam. dadaan pa kasi muna ako sa library. feel ko doon ko naiwan ang diary ko. doon kasi ako last pumunta bago ko naiwala ang diary ko. sana walang may nakakita! sana nandoon parin. kahit kailan, napaka clumpsy ko talaga! ngunit, wala rito ang diary ko. saan ko kasi 'yun nailagay?  

Paalis na sana ako nang may nakabangga sa akin. nobody tripped or fell. nahulog lang ang hawak hawak 'kong  libro. kumunot ang noo ko  habang pinupulot ang gamit,  ngunit nagulat ako nang may lumuhod sa harapan ko at tinulungan ako.

Tinulungan niya ako sa pagkakatayo, as smile formed in his lip while he looked at me ''Sorry''. Nakaramdam ako nang kuryenteng dumadaloy sa mga ugat ko, nang hawakan niya ang kamay ko. oh my gulay!

''It's.....It's okay''. utal 'kong sagot. di parin makapaniwala. di makapaniwalang tinulungan niya ako. di makapaniwalang siya ang nasa harapan ko. 

Umiling-iling siyang tumango-tango. ''May dumi ka sa noo''. Nagulat ako nang maglabas siya nang panyo saka pinunasan ito. omg! 'bat kinikilig ako?!

I bit my lower lip, to stop myself from smiling. pero ayaw eh. hindi ko parin maiwasang mapangiti. Oh my gulay!

''S-Salamat''.

Ngumiti siya. ''Anytime''. he said as he bade his goodbye.

Agad naman akong nagtungo sa classroom ng matapos kaming kumain sa karenderya nina aling susan. ako nalang mag isa, may meeting pa kasi sina julie. SSLG officer kasi siya. Tapos si liam naman ay may laro raw.

 At,  siya ulit ang nadatnan ko. he never leave the classroom, except nalang pag pupunta siya sa canteen kasama ang mga kaklase naming mga lalaki. bago palang siya pero agad niya namang naging close ang mga boys. At, naalala ko na naman ulit ang nagyari kanina. hindi parin makapaniwala. 

He never talk to anyone, except nalang sa mga boys na kaibigan niya. first nga yun, eh. na kinausap niya ako. kasi he would always listen to the music in his headphone. pero ayos na yun, atleast, kinausap niya ako!

"Hey". agad ko naman siyang nilingon.

"Saiyo ba 'to?". habang hawak hawak niya ang diary ko. bakit nasa kanya 'to?

"Nahulog mo sa bus kanina". omg! nahulog pala sa bus?! 

"Thank you". nginitian niya lamang ako, saka inilagay ang headphone sa taenga niya. ipinatong niya ang ulo sa desk saka nagsimulang matulog.