sensiz ben neyim ki
seni o kadar çok sevdim ki ben, kendimden çok
eğer beni birgün sevmezsen şimdiden söyleyim ben sensiz yapamam
sen sen sen sen başka diyeceğim yok
anlamadıysan başka bir yolla anlatayım
karalı kararmış kuzgunlar geçiyor gökyüzünde bir kargaşa için de
ama beyaz tüyler yağıyordu havadan
istektir ki kuzgunlar da beyaz olsun tekrardan
kızıl bir şafak söküyordu, sinmiş karanlığı sökülmüş siyahlardan
güneş havayı sarmaya başlıyordu kollarını açmış olarak
ŞİMDİ OKUDUĞUN
çok sevdiğimden
Poesíasonsuzluğun yokluğu varoluşun olmayışı gibidir başlayan bitemezdi eğer bitseydi başlamamış olurdu ve biz gerçekte varmıydık daha doğrusu gerçek, gerçek midir _ korsikaca dilinden bir şiirim amami cusì - Ùn possu micca dimustrà chì ti amu - perchè u...
