Ömer'in arabasıyla okula gidiyorduk ve beyefendi arada sırada dikiz aynasından bana bakıyordu.
'Niye habire bana bakıyorsun?'
"Anlamaya çalışıyorum"
'Neyi?'
"Neden yanımda değil de arkada oturduğunu?"
'Bir nedeni yok Ömer'
"Seni sevdiğimi itiraf etmem mi sorun oluyor?Bak eğer öyleyse yani bu bizi birbirimizden uzaklaştırıyor da onu da unutabiliriz" hemen de r yapıyor,iki dakika sahip çıksana ve şu sevgine
'Arabanı sür,mümkünse de çok bakma bana.Makyajımı yapacağım,dikkatimi dağıtma'
"Aklını alıyorum yani"
'Yok,sinirimi bozuyorsun'
"En azından etkiliyorum seni"
'Okula taksiyle gitmemi istemiyorsan kapa çeneni'
"Emir büyük yerden"
Ömer'i seviyordum hem de fazlasıyla ama şimdi bir kaşılığının olması afallamama sebep oluyordu.Eskiden platoniktim ve her şey daha farklıydı.Kendi kendime trip atacak şeyler bulurdum,kendi kendime aşık olacak bir özelliğini bulurdum ama şimdi çok farklıydı işte.Sanırım bu durum beni korkutuyordu çünkü aşk bi kumardı;kazancın da kaybın da eş olasılıktaydı.Ben bu kumarı göze alabilecek kadar cesur değilim sanırım o yüzden bazı şeyleri içimde yaşamaya devam etmeliyim
Okula vardığımızda Ömer kapımı açmaya geldiğinde gülmüştüm.Elini bana uzatmış tutmamı bekliyordu ama okuldaydık haberi yoktu
'Ömer,okuldayız'
"Ee yanii"
'Şimdi elini tutarsam diğer teneffüs müdüre kadar gider sevgili olduğumuz dedikodusu'
"Ne var ki bunda?İki arkadaş el ele tutuşamaz mı?" bunun genişlik de maşallah.Sen başka kızlarla el ele tutuş bak ben sana ne yapıyorum?
'Tutuşamaz tabii ki Ömer'
"Ayy bunlar nasıl sığ düşünceler?"
'Ben mağaramda mutluyum,teşekkürler'
Biz tartışırken liseye yeni başladığı anlaşılan bir çocuk yanımıza koşa koşa geliyordu
'Ömer abi,Ömer abi?'
"Ne var lan fırlama?"
'Müdür seni çağırıyor'
"Beni?Daha bu saatte"
'Önemli,hemen dersten önce beni bulsun dedi' bana dönüp gülümsedi
"Görüyorsun değil mi?Paylaşılamıyorum artık" yine ne vukuat işledi acaba
Çocuk hâlâ yanımızdayken müdürün sesiyle üçümüz de ona döndük
"Ömer!Derhal odama"
