Tatlong sugatang sundalo ang aking nakita malapit sa amin, ito ay ginamot ko at para makapunta sila sa sintro ng bakhmut.
Si Ihor ay isang warior mula sa bayan ng Tlumach, rehiyon ng Ivano-Frankivsk. Nakipaglaban ito sa mga sundalong ruso malapit sa Soledar sa sektor ng Bakhmut.
-""Ito ay isang tama ng baril sa tibia, Mayroong maraming mga lalaki dito na hindi gaanong pinalad ang ilan ay nawalan ng braso, at binti! Kaya sa palagay ko napakaswerte ko,"" Anya ni Ihor sa akin
-
Pagkatapos ng gamutan tinugon ko kay lhor ang kanyan gagawin pag nakarating na sila sa sintro ng bakhmut
_
-"" Kailangan mong maging kaibigan ang math, kailangan mong malaman kung gaano katagal ang mayroon ka kapag nagre-reload ang tangke, ilang segundo ay kailangan mong lumipat sa ibang lugar! Isang shot at meron kang walong segundo upang baguhin ang posisyon mo, ayusin mong bilangin at pakinggan ang lahat ng ito!, at makikinig ka sa lahat ng oras," " Tugun ko sa kanya.Ang kanilang kapwa sundalo na si Viacheslav, na nagmula sa rehiyon ng Sumy, kasama ang kanyang mga kasamahan ay tinaboy ang groupo ng Ruso sa iba't ibang direksyon upang si lhor ay para makapunta sa sintro ng bakhmut.
" Maraming salamat sa iyong tulong Lt. Hinding hindi ka namin makakalimutan "Salute" Sagut niya sa akin na may pag-galang
" Mag iingat kayo wag nyo kalimutang mag dasal" tugon ko sa kanilaUmalis na ang groupo ni lhor pa tungo sa sintro ng bakhmut, habang kami ay nanatili sa aming area at nag hahanda sa aming panibagung mahabang lalakbayin.
At habang ako'y nag papahinga sa itaas ng puno naisipan ko kunin ang aking cellphone at tinignan ko ang mga picture's ni aiyh sa aking gallery, -
" Ang ganda mo talaga" Kilig kong sabi sa isip ko
-
"Wag kang mag alala uuwi akong buhay gusto pa kitang makita at makasama" Haplos ko sa mukha nito sa cellphoneHabang ako ay nag papahinga at nakatingala sa langit nakita ko ang magandang bitwin at ang buwan, ito ay kulang at hindi boo
-
"" Tila ba'y ang lungkot ng buwan nato"" Sabi ko habang naka-tingin sa buwan
" Kamusta na kaya sila mama at ang mga kapatid ko " Naiiyak kong sabiHumagulhol ako sa iyak dahil na mimiss ko ang pamilya ko, At biglang tumunog ang cellphone ko, at sunod-sunod na itong tumunog.
-
" Salamat sa dios at may signal na ako" Na-iiyak kong sabi
-
Una kong tinawagan si mama
"" Hello Ma"
" Anak kamusta kana diyan" Na iiyak si mama habang kausap ako
"" Ma,, ok lang po ako at ang groupo ko" sagut ko kay mama
" Mabuti naman anak pinag-alala mo kami ang tagal mong hindi nakatawag"
" Pasensya na po kayo ma masyadong busy dito sa base at wala pong signal"
" Nasa gera kaba anak?" Tanong ni mama sa akin
-
" Wala po ma nasa office lang po ako" Pag sisinungaling ko sa aking ina para hindi na ito mag alala pa sa akin.
" Ma.. kamusta po sila grey at ang mga pamangkin ko" Hirit kong tanong kay mama
" Mabuti naman sila anak, Anak mag iingat ka diyan ah wag mong papabayaan sarili mo malayo kami sayo" Tugon ni mama sa akin
Pagkatapos ng aming tawagan ni mama tinignan ko agad si aiyh kong online ito, ang daming niyan message sa akin ito ay nag alala
"Lhangga" Chat ko sa kanya, at nag reply naman agad ito
" Lhanga kamusta kana asan ka ngayon ok ka lang ba diyan, pinag alala mo ako ng subra " malungkot niyang sabi sa akin
"" Ok lang po ako nasa base po ako nag papahinga, saka wala namang gera dito lhangga" pag sisinungaling ko sa kanya
" kumain kana ba?" tanong niya sa akin
" Opo tapos na, masarap ang ulam namin ay manok" sabi ko kay aiyh kahit hindi pa kami kumakain
"Mabuti naman po, maiingat ka diyan ah,"" Tugon niya sa akinMasaya ang kwentohan naming dalawa at bigla na lang namatay ang cellphone ko, Hindi ko namalayan na lowbat na pala ako.
-
" Nako bat ngayon pa"" Inis kong sabiBumaba ako ng puno para mag tanong kong may extra power bank sila, at wala akong nahiram na power bank, malungkot ako dahil hindi ako nakapag-paalam kay aiyh ng maayos, ayaw ko kasi itong mag alala sa akin.
Pagkalipas ng gabi
-
"Red gising" Kalabit sa akin ni logan
"Bakit" Sagut ko
"may bagong update tayo sa sintro ng bakhmut" Anya ni logan sa akinIsang nakakatakot na balita ang aking na laman..
-
" Ang sabi sa kabilang linya kapag tayo ay na huli ng mga ruso bibitayin tayo at isasabit sa harap ng boarder at ikaw daw anonni ay pupugutan ng ulo" Balita sa akin ni logan..
"Bago sila mag sabi ng ganyan siguraduhin nilang mahuhuli nila tayo"" Sagot ko naman kay loganAng balitang iyon ay nag bigya sa akin ng alarma sa bawat galaw ko.
Inipon ko ang aking mga kasamahan sa isang pag pupulong..
-
Anya ko.
" Kailangan nating mag handa at mag matyag, may malaki tayong pag banta galing sa mga ruso"
-
Sinabi ko sa kanila ang pakay ng mga ito kapag kami ay nahuli.
-"Bakit hindi sila lumaban ng patas! At lumabas sa mga salawal ng nanay nila" Sabi naman ni caven
-
"Takot sila sa atin! Kaya nag bibigay sila ng banta sa mga ukrainian militar" Sagot ko namanBilang pa lang ang aming na patay ng mga ruso, at sa 3 lingo kami ay nasa gitna ng gubat hindi pa abot sa 30 na ruso ang aming na patay.
Pumunta ako sa lugar ng aking hinukay, kinuha ko ang aking mga gamit, limang oras akong nawala sa aming area, habang ako ay nasa loob ng aking hinukay na butas ay gumagawa ako ng plano na mag isa.
Hindi ko maintindihan bakit ako agad ang target ng mga ruso, pinag aralan ko ang mga galaw nito, at ang mga connection nito.
-
Tila ba'y may sumisigaw sa labas
"" Red" Sigaw ng familiar na lalaki
Kinuha ko agad ang aking baril at lumabas, tumambad ang duguan na lalaki sa aking harapan ito ay boss "Nahanap tayo ng mga ruso"! Anya nya sa akin
"Ano! Nasaan sila Mr. Choi " Tanong ko kay boss
-
"Nahuli sila ng mga ruso at pinatay ang ibang mga legion" Anya ni rascal sa akinPumasok kami sa sa butas at tumago, habang kami ay nasa loob nito ginagamot ko ang mga sugat ni boss na natamo sa pag lusob ng mga ruso.
"Kukunin natin sila logan!" Galit kong sabi
"Ano ang gagawin natin wala na tayong connection na sa NATO" sagot ni boss sa akin
-
"Gagawa ako ng paraan! Hindi ako papayag na mamatay tayo mismo sa unang laban natin!"" Galit kong pag sabi kay boss
BINABASA MO ANG
The Youngest Anonni
Historical FictionThis is the story about of a brave soldier who was deployed in the Ukraine war. This story, really happened in real life. Red Zypher Lim was awarded "The Youngest Anonni in Ukraine" He is a hero in the area of ukraine, A lot of people respect him be...