SÜHEYLA

1. Bölüm

Bölüm şarkısı:
Darıldım Darıldım - Akbaba ikilisi

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın🪶

Keyifli okumalar🌷

Esen soğuk rüzgar giydiğim paltonun içinde dağa fazla küçülmeme sebep oldu. Kış mevsiminin ortalarındaydık ve bilen bilir Nevşehir' de kışın nasıl geçtiğini.

Hızlı hızlı yürüdüm, yüzüme çarpan soğuk havayı kendim yaptığım atkı önlüyor du biraz olsa. Fabrikanın önüne geldiğimde herkeste olan işçi  kartımı çıkardım ve okuttum, bunu önlem amaçlı yapmışlardı işe ilk başladığım zamanlar yoktu.

İçeriye girdim ve hemen alt kata indim, çalışanların dolapları burada bulunuyordu. Kendi folabima yöneldim ve çantamı çıkarıp dolabın içine koydum paltomu da çıkarıp kapının iç yüzüne astım, mavi önlüğü alıp üstüme geçirdim, ben bunları yaparken kimse yoktu içeride erken gelmiş olmalıydım. Çantamdan eski model olan telefonumu çıkardım saate baktığımda saat 07:45' i gösteriyordu iş başı 08:00' de olduğu için daha zamanım vardı.

Ortada olan koltuklara oturduğumda içeriye Hüsna abla girmişti, onun ardından Zümre.

"Ay günaydın, kız bu ne soğuk vallahi soğuktan kanım dondu." Hüsna abla bunları söylerken dolabına yönelmiş işini hallediyordu.

"He valla abla al benden de o kadar, ayıptır söylemesi götüm dondu." Zümre ellerini birbirine sürtüp ısınmaya çalışıyordu.

"Size de günaydın, soğuk değil o kadar be abartmayın." Dedim şakayla bunları söylememle Zümre koluma gelişi güzel vurdu.

"Sus be giymiş altına beş kat elbise, bana ahkam kesiyor hanımefendi." Dedi o da dolabına yöneldi.

"Cık cık cık, hiç yakıştıramadım sana. Sen de bir akıllılık yapıp giyinebilirdin beş kat canım arkadaşım." Dememle bana ters ters bakmıştı.

Bir süre sonra çoğu kişi gelmişti. Saate tekrar baktığımda beş dakika olduğunu gördüm." Hüsna abla beş dakika kalmış çıkalım yukarıya Nalan usta bir şey demeden." Dedim Hüsna abla da başını 'tamam' anlamında sallayıp kalkmıştı oturduğu yerden.

Zümre' ye baktığımda telefonla konuşuyordu, yanına gidip kolunu dürttüm, " biz yukarıya çıkıyoruz sende oyalanmadan gel." Dedim sesimi alçak tutarak.

"Tamam siz gidin gelicem bende."

Onu onaylayıp Hüsna ablayla odadan çıktık ve merdivenlere yöneldik.

"Süheyla sana bir şey diyeceğim ama kızma bana tamam mı?" Yan yana merdivenleri çıkarken bana doğru dönmüştü.

"He abla söyle."

"Şimdi benim kocamın kuzeni varya İbrahim. Geçen gün bize geldiğinde hani sende oradaydın, bacım ben daha fazla uzatmıyım. Bu seni görmüş beğenmiş benim herife söylemiş o da geldi bana söyledi sor bakıyım Süheyla' ya gönlünde birisi var mıymış diye. Bende hani iyi çocuktur, Allah'a şükür hali vakti yerinde, ne içkisi ne kumarı var. Gül gibi geçinip gidersiniz diye düşündüm. Sen ne diyon bacım? He dersen gelecekmiş anasıyla babasıyla istemeye." Dedi.

Söylediği kişiyi hatırlıyordum, iki gün önce hafta sonu Husna ablaya çay içmeye gitmistik ben ve Zümre. Orda da Demir abinin kuzeniyle karşılaşmıştık, ideal bir erkek tipine sahipti hafif uzun boyu yapılı sayılabilecek bir vücudu vardı.

"Abla kusura bakma da şimdi hiç öyle düşünecek durumda değilim bizim evin hali ortada, bir ben bir babam bakıyoruz zaten eve. Şimdilik bir dursun gönlüm ısınırsa belki düşünebilirim." Dedim. Merdivenleri bitirip üçüncü kata ulaşmıştık, en alt katta giyinme odaları ikinci katta ise yemekhane vardı.

Halı dokuma fabrikasında çalışıyorum ve burası sıradan bir dokuma dükkanı gibi değil di haliyle, aslında daha önce küçük bir halı dokuma dükkanında da çalışmışlığım vardı. Burda kadınlar tek vardı yan tarafta ki fabrikada da erkekler içindi.

İçeriye geçtiğimde kendi tezgahımın başına geçtim. Öyle böyle derken öğle arasına girmiştik, yemekhaneye girdiğimizde tablotumu alıp aşçıların önüne ilerledim. Fabrikanın sahibi çalışanları için hiç masraftan kaçırmıyor du, evde yemediğimiz yemekleri burda yiyor yeni keşfediyorduk.

Hüsna ablaların olduğu masaya gittim elindeki tablotu masaya bıraktım kendime bir sandalye çekip oturdum.

"Kız Zümre ne zaman senin bu isteme söylemedin hiç?" Elmas ablanın konuşmasıyla o tarafa döndüm, burda ki çoğu kadınla tanışmıştım ve ayrı ayrı muhabbet etmiştim. Elmas ablayla da yakınlığımız vardı.

"Önümüz de ki hafta sonu gelelim diyorlar, babamda söyledim o da onayladı, Allah'ın izniyle hafta sonu inşallah." Sevgilisi fabrikanın sahibinin kuzeni oluyordu Zümre' nin anlattığına göre birbirlerini burda tanımış ve çok seviyorlar dı, çocuk ha bire Zümre' yi istemeye gelelim diye tutturmuş ama Zümre daha erken olduğunu ve biraz zaman istediğini söylemişti.

"Hayırlısı olsun inşallah." Dedi Elmas abla, bizde hep bir ağızdan 'amin' dedik.

🧶

Zil sesini duyduğumda paydos olduğunu anladım yine hep beraber en alt kata inmiş ve üstlerimizi giyinmiş dışarı çıkmıştık.

"Yarın görüşürüz kızlar kendinize iyi bakın."

Hüsna ablanın vedalaşmasıyla ben ve Zümre kolkola girdik ve eve doğru yürüdük, Allah'tan ikimizinde evleri buraya yakındı da kolayca yürüyerek gidip geliyorduk.

"Ay Süheyla ben belli etmek istemiyorum ama çok heyecanlıyım. Böyle sanki içimde volkan patlaması var." Dedi gerçekten de belli etmek istemese de o heyecanı sezebiliyordum, yakın arkadaşım dı nasıl olsa.

"Ya canım arkadaşım benim, inekler mi tepiniyor senin içinde kıyamam ben sana." Kikirdeyerek ona sataştım, seviyorduk birbirimize sataşmayı.

"Ben ne diyorum bu sıyrık ne diyor, he inek tepiniyor hee."

Sokakta ilerlerken Zümre' nin evinin önüne geldik." Görüşürüz yarın, dikkat et giderken kolla kendini kız." Kapının önünde durmuştuk benim evim iki alt sokata kalıyordu.

"Yok ben öyle kendimi yola serpe serpe gideceğim sanane be. Neyse görüşürüz." Dedim. Onunla da vedalaştım  ve caddeye doğru yürüdüm.

Caddeye çıktığımda alt sokağa doğru giderken arkamdan gelen korna sesiyle oraya döndüm. Araba dörtlülerini açmış olduğum tarafa geliyordu, daha ne olduğunu anlamadan kendimi  arabanın önünde yerde uzanmış bir şekilde buldum. Gözlerim kararmış başım olduğu yerde dönüyordu. Gözlerimi daha fazla açık tutamadım ve kendimi karanlığa teslim ettim.

BÖLÜM SONU

Helüü yeni bir kurgu ve ben. Umarım beğenirsiniz.

Oylamayı unutmayın. Ve tabii ki de yorumlarınızı da bekliyorum.
Şimdiden teşekkür ederim💐