Herşey yalan

2 bölüm~

Adam tekrar söze girdi "dediklerime inanmacağınızı düşündüğüm için size kanıtta getirdim" dedi gerilmiştim ya gerçekse beş yılımı geçirdiğim adam mafyaysa hemde büyük bir çete mafyası "alın izleyin bu videoyu o zaman anlarsınız ne demek istediğimi"verdiği bilgisayarda bir video vardı açtım hemen videoyu ama açmaz olaydım karan elinde silahla 4 adamı acımasızca vuruyordu o adamın dedikleri gerçekti karan bir mafyaydı inanmak istemesemde gerçek buydu "dediğim gibi karan çok tehlikeli biri ondan uzak durun lütfen"demesiyle yüzüne baktım gözyaşlarım bir yandan durmaksızca akıyordu o sıra silah sesleri ile irkildim bir anda belki on defa silah patladı ardındanda hemen karan girdi içeri zaten "Ekim kalk gidiyoruz" demesiyle şaşırdım o muydu mekana kurşun yağdıran o anın etkisiyle hiç bir tepki verememiştim "EKİM KALK HADİ"diye kükremesiyle kendime geldim "NEREYE YA BEN SENİNLE HİÇ BİR YERE GELMEM" diye bağırdım "madem öyle"diyerek kolumu sertçe tutup çekti ve arabaya gidene kadar sürükledi resmen canım acıdığı için "KARAN BIRAKSANA ACIYOR KOLUM"desemde boştu sanki beni duymuyordu en son arabanın önüne geldiğimizde ise "bin" dedi sadece sinirli bakarak "binmicem" dedim belliki sinirlenmişti gene zorla kokumdan çekerek oturttu çok direnmemde nafileydi beni bindirdikten sonra kendisine sürücü koltuğuna bindi ve arabayı çalıştırdı "YA KARAN MANYAK MISIN BIRAKSANA BENİ SENİNLE GELMEK İSTEMİYORUM" diye bağırdım artık dayanamıyordun herşeyi zorla bir şekilde yaptırıyordu "EKİM SUS" "SUSMUYORUM YA ZORLA YAPTIRAMASSIN HİÇ BİRŞEY SEN BANA" sesim bu sefer daha da yüksek çıkıyordu karan sanki duymamış gibi hiç bir tepki vermedi ama gaza basıyordu korkmuştum çünkü ailemide bu yüzden kaybetmişti

Trafik kazasında babam ve annem kavga ettiği için babam gaza çok yüklenmişti zaten sonunda kaza yaptık sadece ben kurtulmuştum o arabadan bunları düşünürken karan daha hızlı gidiyordu "karan yavaşla" dediğimde daha hızlı gitmeye başladı "KARAN YAVAŞLA DİYORUM LÜTFEN" karanın sinirden gözleri dönmüş halde daha fazla hızlı gidiyordu gözyaşlarımı tutamadım daha fazla ve bıraktım akmaları için karan asla yavaşlamıyordu en son "KARAN DUR ARTIK LÜTFEN DUR"diye haykırdım resmen nefesim daralıyordu çünkü karan kötü olduğumu anlamış olacak ki hızla durdu "iyi misin tamam bak durdum" dedi aklınca beni sakinleştirmeye çalışıyordu ama yapamıyordu hızla arabadan inip nefes almaya çalışıyordum karan da hızla yanıma geldi "özür dilerim gerçekten özür dilerim" diyerek bana sarıldı aslında o an sarılmak istemesemde çok iyi hissettirdiği için ona sarıldım bende bir süre sarıldıktan sonra geri arabaya bindik "iyisin demi" dedi karan "iyiyim" dedim sadece karan pişmandı bunu anlayabiliyordum

"Ekim bak sana herşeyi anlatacağım ama önce güvenli bir yere geçmemiz gerekiyor tamam mı" demesiyle başımla onayladım onu daha sonra arabayı çalıştırıp sürmeye başladı yaklaşık 20 dakika sonra baya büyük bir evin önüne geldik karan inince bende hemen indim karan "gel benimle" demesiyle onu hemen takip ettim içeriye girdiğimizde beni büyük bir odanın içine getirdi oturmam için yatağı gösterdi uzatmadan oturdum o da hemen yanıma geldi

"Ekim bak o adam sana ne dedi bilmiyorum ama hepsi doğrudur büyük ihtimalle mafya olduğumu be benden uzak durmanı söylemiştir Ekim aslında o doğru söylüyor benden uzak durman gerekiyor eğer oraya gelip seni almasaydım düşmanlarım olacak şerefsizler seni kaçırıp Allah bilir neler yapacaklardı"aslında şaşırmıştım ama bir yandanda korkmuştum "yani napıcaz şimdi karan"dedim çünkü karandan uzak durmak istemiyordum bir laf varya sen bana yakın ol ben belaya razıyım diye tam onu istiyordum çünkü karanı kendimden çok seviyodum "Bilmiyorum Ekim ama bir süre bu evde kalman gerekiyor senin için en iyisi bu olucak" "tamam kalırım ama sana sadece tek birşey soracağım karan" dedim o da bana "tabi sor" demesiyle merak ettiğim soruyu sordum "neden beş Yıldır bana mafya olduğunu söylemedin" karan gözlerini kaçırarak "Ekim çünkü seni seviyordum ve benden uzaklaşmamı istemiyordum her neyse bak ekim benim biraz işim var lütfen ben gelene kadar yanlış birşey yapma" demesiyle kafamı olumlu anlamda salladım anlımdan öpüp gitti umarım bir an önce gelir

Karanı beklerken evi biraz dolaşmaya başladım hemen çok büyük bir evdi tabi buraya şato denmesse solando kocaman bir televizyon görünce dayanamayıp hemen film açıp izlemeye başladım o kadar saat izlemişim ki artık çok uykum gelmişti ama çok yorgunum olduğum için kanepede uyuyakalmışım

Karan Yilmaz ~
İşlerim yeni bitmişti bu yüzden eve dönüyordum eve girdiğimde ekimin kanepede uyuyakaldığını gördüm bu sebepsizce gülümsememe sebep oldu yanına gidip kucağıma aldım hemen ve yukarı kendi odama çıkarıp yatağıma yatırdım aslında ona sert davranmak istemiyordum ama bugünden sonra öyle yapmam ve onu kendimden uzaklaştırmam gerekiyordu bunları düşünürken ekimin yanına uzandım be gözlerimi kapadım zaten hemen uyuya kalmışım

Ekim Yaman~
Sabah gözümü açtığımda yanımda karanı gördüm hiç bir tepki vermeden yanından kalktım kişisel işlerimi halledip lavabodan çıktım zaten odaya döndüğümde karan uyanmıştı "Günaydın" demiştim oda günaydın dedi "bugün ne yapacağım" dememin ardından "bu evde duracaksın" demişti sadece soğuk bir cevap vermişti bu yüzden peki diyip geçtim ardından karan aşşağı doğru ilerledi bende peşinden ilerledim tabi karan beni hiç umursamayarak evden çıkmak üzeriysen onu durdurdum

BU BÖLÜMÜ UMARIM BEĞENİRSİNİZ