YILDIRIM TİMİ

12.Bölüm " Sev beni "

Koltuktan sarkan elimi izliyordum , tırnaklarımmı uzamış benim, en yakın zamanda kesmek lazım silah kullanmak sonra zor oluyor .

Askeriyeden direk çıkmış ve kendimi evime kapatmıştım . Bugün az daha öpecekti Gurur beni, ondan uzak durmanın bir yolu bulmalıydım ama evlerimiz bile karşılıklı olan bir adamdan nasıl uzak durabilirim .

Koltukta sırt üstü döndüm birazda tavanı izlemek istiyorum . Tavanın rengini değiştirsemmi acaba hep beyaz hep beyaz .

Kapının zili çalmaya başladı , çalar çalar gider boş ver yat Asena dedim kendi kendime . Ama arkadaş ne kadar inatçıysa bir türlü gitmedi .

Kapıya ilereldim tam kulpu indirecekken durdum ya sandığın kişiyse delikten bak gerizekalı Asena dedi iç sesim haklıda delikten neden bakmıyorsak .

Deliğe gözümü dayadım , tamda tahmin ettiğim gibi kapının arkasında açamı bekliyordu ama çok beklerdi , sesizce gitmesini bekledim .

" Asena kapının arkasında olduğunu biliyorum aç kapıyı " dedi Gurur , ses çıkarmadım durmaya devam ettim ama elini kaldırıp kırmak isterçesine vurmaya başladı , bütün apartmanı başımıza toplayacak .

Kapının kolunu yavaşça aşağı indirdim , ve kapıyı açtım .
" Komutanım birşeymi vardı " dedim , ilk önce gözleriyle üstümü  süzdü , üstüme bakınca şort ve sıfır kolu tişörtle durduğum aklıma geldi , ya ben neden üstümü değiştirmedimki .

Kapıyı biraz daha çekip vücudumu gizledim , " Seni merak ettim arabada kötüydün " dedi yutkunmaya çalışarak. 

" Beni merak etmeyin komutanım , beni önemsemeyin , ben kendime dikkat ederim " dedim ciddi bir sesle .

Kaşlarını havaya kaldırdı " Çok geç Asena , artık merakda ederim , önemserimde hatta dakika başı nasıl olduğunu sorarımda " dedi .

" Sormayın komutanım , sormayın mümkünse sadece görevden göreve konuşalım " dedim . Bu kelimeleri söylediğime inanamıyormuş gibi baktı . 

Ben kapıyı örtmek için hazırlanırken, ayağını araya koydu ve koluyla kapıyı itti kapı sonuna kadar açtı kendini içeriye attı . Kapıyı kapatmadan yavaş adımlarla üzerime yürümeye başladı .

Bu halinden biraz ürkmedim söylemem imkansız gibi  ürktüm . " Neden üzerime geliyorsunuz " dedim o üzerime yürüdükçe ben geriye adımladım ve duvara yapıştım .

O ise yürümeye devam etti , tek kolunu kaldırıp sol tarafıma koydu . Elimi eliyle kavradı ve kalbinin üzerine koydu " Bu senin yüzünden oldu asker " Dedi gözlerine bakmak için deliriyordum, ama bakarsam ne olacağınıda çok iyi biliyordum .

Benim yapmaya cesaretim olmayan hareketi yaptı ve diğer eliyle çenemi kavradı göz teması kurmamızı sağladı. 
" Tedaviside bir tek sende var " dedi .
Mavileri koyulaşmıştı .

" Yaşadığınız duygu aşk değil , aşk bu kadar kısa sürede olacak kadar basit birşey değil , emek ister ,zahmet ister , yürek ister , üzgünüm komutanım ama yaşadığınız geçici bir heves " dedim .

" Aşk'ın ne olduğunu biliyorum asker , fakat ben zaten sana aşığım demedim sadece senden hoşlanıyorum ve bunların geçeceğine pek sanmıyorum , o yüzden bu duygularımı sen inşa ettin beraber devam ettireceğiz " dedi mavileri , kahverengilerimi eziyet ediyordu bunu yapmamalıydık birbirimizden uzak durmamız gerekiyordu .

Düştüğüm yerden yeni yeni kalkıp ileşmeye başlamışken tekrar düşemezdim çünkü ne beni ayakta tutacak ayaklarım olurdu geri , nede bedenimin içinde bir ruh , geriye sadece kemik ve et parçası olarak kalırdım  .