YILDIRIM TİMİ

24 . Bölüm " Sahalara Geri Döndü "

Nereye gittiğimi bilmiyordum , nerde olduğumuda , saati zamanı bile bilmiyordum . Aslına bakarsan ben kim olduğumu bile bilmiyordum ,
Bildiğim tek şey sadece büyük bir yalanın kurbanı olduğumdu .

Doğru olan neydi , Derin Aksoymu yoksa Asena Şahinmiydim .
Aktuğ bana neden yalan söylemişti , bir yıldır nasıl birşeyin içindeydim ben .
Elimdeki viski şişesinden kalan son yudumuda içtim ve şişeyi yere fırlattım .

Başıma yine ağrı girmişti , bana verdiği  ilaçlar , söylediği sözler bakışları dokunuşları herşey yalandan ibaret olan bir adama bir yıl boyunca her sözüne inanmıştım .
Hiçbirşey hatırlamamak benim lanetimdi galiba .

Sarhoş olacak kadar içmiştim , yürüyecek halim kalmamıştı . O yüzden bir duvarın dibine çöktüm .
Gözlerimi duvara diktim , dolu gözlerimi ağlamamak için çok zorladım sızım sızım sızlıyorlardı akıp gitmek için .

Kaç saat o duvar dibinde oturduğu hatırlamıyorum , tek hatırladığım bir adamın sesiyle kendime geldiğimdi .
Bakışlarımı sesin geldiği tarafa çevirdim ayyaş sokakta yaşayan bir adam bana doğru geliyordu , ama sarhoş olduğundan bir o yana , bir bu yana sallanarak geliyordu .

" Burda ne işin var küçük kız " dedi .

Küçük kızmı bu adam beni yirmi yedi yaşımda olduğumu biliyormu acaba .
" Hadi gel seni eve götüreyim , sokakta üşürsün " dedi .

Üzerime atılacakken kendime gelip hızla ayağa kalktım .
" Akşam Akşam  kafamı attırma , git işine " dedim .  " Buraya gel lan " diye tekrar üzerime atıldı , tekrar geriye çekildim
" Bir kadına çok ihtiyacım var , buraya gel ve bana yardım et aptal karı " dedi köpek gibi dişlerinin arasından .

Daha fazla dayanamayıp yüzüne yumruğumu geçirdim , zaten ayakta zor duruyordu yumruğum ile yere yapışmıştı . " Bana bak biz kadınlar ihtiyaç gidermek için yaratılmadık , aklına başına al yoksa siker atarım belanı " dedim , tekrar yürümeye başladım .

Ama arkadan bacağıma yapıştı , yok ila gel beni öldür diyor .
" Hiçbir yere gidemezsin " dedi .
Diğer ayağımla yüzüne tekme geçirdim,  Pis tacizci .

Bir tekme daha attım , ardı arkası kesilmeyen tekmelerim her defasında dahada şiddetlenmeye devam ediyordu . Sanki bir yıllın hırsını ondan çıkarıyordum .

Ağzından kan gelmeye başlayınca , kendime geldim ve tekme atmayı bıraktım . Caddeye tekrar yöneldimki karşımda yine o mavi gözleri gördüm .
Sanki ne zaman zorda kalsam o yetişiyor gibiydi . " Derin hanım " dedi kalın erkeksi sesiyle .

" Derin ha Derin " dedim kendi kendime fısıltı şeklinde .

" Sizi rahatsızmı ediyor " dedi .

" Ben hallettim " dedim ve yanından geçip gittim . Ama ayak seslerinden arkamdan geldiğini anlaşıyordum .
" Söylesene hiç yok olmak istediğin , hayattan gerçekten silinmek istediğin anın oldumu " dedim .

Adımlarım durdu cevabını duymak için ona döndüm , " Oldu üç defa oldu " dedi .

" Neden üç defa istedin , hepsi aynı sebeptenmi " dedim merakla .

" Hayır hepsi farklı , ilki babam öldüğünü sandığım zaman , ikincisi kardeşim dediğim arkadaşımı görevde  kaybettiğimde , üçüncüsü  Sevdiğim kadını kendi ellerimle mezarına
yerleştirirken " dedi .

" Nasıl dayandın , yani sevdiğini kaybettiğinde " dedim .

" Dayanamadım , Dünyam yıkıldı ve tekrar toparlanmadı hala yıkık bir şekilde . Ölenle ölünmüyor diyorlar ama geri kalmakta çok acı çektiriyor " dedi .