FLASHBACK

JHOANNA

"Putangina naman! Natutulog 'yung tao eh." Ano ba 'tong mga tao nato?!? Sarap ng tulog ko ang iingay!!!. "Putangina mo din, bumangon kana diyan at late na tayo, putanginang mong hinayupak kang gago ka." "Wow ha. Isa lang 'yung mura ko sayo Colet, ang oa mo."
"Ha basta gumising kana d'yan hindut. Late na tayo!." Sino ba nagpalabas kay anger?!? Redday siguro nito kaya masungit. "Oo na babangun na Ms. Anger. Ba't ba ang sungit mo?!."
"Wala, maligo kana do'n, hihintayin nalang kita sa baba."

"Pst, bilisan mo ha. Ma-lalate na tayo." Sabi niya habang nanlilisik ang mga mata niya. "Oo nga, pa ulit-ulit?." Hindi na niya'ko pinansin at bumaba na siya.

Siya pala si Colet ang best friend ko since elementary hanggang sa College nakami. Hindi na kami mapag-hiwalay simula elementary. Paano ba naman eh dikit ng dikit sa'kin, parang linta!! Djoke lang, mahal na mahal ko 'yan as best friend hehe. I have circle of friends at meron din siya kaya minsan hindi din kami magkasama, syempre, mag asawa lang angpeg? Pero Ew, hinding hindi ko 'yan magugustuhan, promise. Ang sama kaya ng ugali nun!.

Pero anyway classmate din kami noong 1st year namin but ngayon mag shi-shift na siya ng course dahil sabi daw ni Daddy niya ay mag Business Administration daw siya dahil siya ang next CEO ng kanilang companya. (dimo kaya)
Matalino din siya, palagi nga 'yang top 1 sa lahat eh. Magaling din siya sa lahat ng gawain sa school.

Habang nasa sasakiyan kami ay naninibago ako dahil ang tamihik ni Colet. Usually tuwing magkasama kami sobrang ingay niya at inaasar pa'ko. Ngayon ang tahimik niya hindi lang ako sanay. "Huyy, ba't ang tamihik mo?." Tanong ko sakaniya habang nag mamaneho siya. At tinignan lang ako ni tanga!. "Bakit ba? Galit kaba sa'kin? Pero bakit?." Naguguluhan kung tanong sakaniya. "Wala, bumaba kana at andito na tayo." "Nope, hindi ako baba hangang dimo sinasabi kung ano problema mo." "Haysst, ba't ba ang kulet mo." Tiningnan ko siya ng masama. "Fine, nag-away kasi kami ni Daddy." Mahinahon niyang sagot. Habang nanlabot ako dahil ang lungkot niya.

"Ano pinag awayan niyo? Okay lang kung hindi mo sasabihin ngayon I understand naman." Sabi ko sakaniya at nginitian siya. "No, It's Okay." "Nag-away kami dahil ayaw ko mag shift ng course." "Ha? eh diba 'yun ang gusto mo? Para matulungan mo siya para sa business niya. At saka ang sabi mo tumatanda na si dad at mom kaya need mo nang sumunod as CEO." Sabi ko sakaniya. "I changed my mind." She shrugged.

"Why thought?." Tanong ko. "Dahil hindi muna ako magiging classmate, baka kung ano gawin nila sa'yo sa loob ng room." What?!. "Oh my god, Colet!!! Just because of that, kaya hindi ka mag shi-shift?!." She noded. "Hindi na'ko bata Col. At saka best friend lang naman tayo ah. I'm not you're sister nor father to act like that!." Naiirita na'ko. "I need to go. Late na'ko, bye." Dali dali akong bumaba sa kaniyang sasakiyan at hindi na siya pinansin. Sino bang tanga na i-sa sacrifice 'yung gusto ng magulang mo dahil lang doon?!? Nah she's crazy.