COLET
I'm so sorry Jho. I just love you so much. That I will always choose you even the world against to it.
Hindi lang 'yung ang rason ko, natatakot ako na baka umalis na'ko sa tabi niya ay habang buhay na siya mawawala sa'kin. Yes, I'm head over heels for Jhoanna.Nag simula ito noong nag transfer siya saamin school. Napaka bubbly niya, everyone admired her that's why I immediately approached her and be closed to her. We become best friend but I fell inlove with her easily. It's hurt me 'cuz she never notice my feelings for her. But I will never give up, promise.
Hindi na'ko pumasok sa first class dahil late naman ako. Baka mamayang hapon lang ako papasok, badtrip si anteh mo. Biglang nalang tumawag si Mikha sa cellphone ko kaya sinagot ko.
"Oh bakit?." Walang gana kong tanong sa kaniya.
"Anong bakit ka jan!! Saan kaba? first day na first day wala ka dito!." Sigaw ni Mikha saakin. "Hindi mo na'ko papasok this morning, may ginagawa ako."
"Mas importante pabayan? Nako nako alam ba 'to ni tito?.""Hindi malamang, baka matimbog ako." "Gago ka talaga, andito na name mo sa first class natin." "Ayaw mo me maging classmate?."
Pa cute nitong sabi at mangiyak-ngiyak pa. "Ew, itigil mo'yan 'di ka cute. Kinikilabutan ako sayo."
Ibaba ko na sana 'yung call nang may sinabi siya sa'kin."Paki ulit nga yung sinabi mo." "Sabi ko may transferee kako sa'tin. Ang ganda niya 'tol, pero ang weird lang kasi puro ribon buhok niya." Sabi niya habang tumatawa siya. "Ano 'yun? backhanded compliment?." "at saka wala naman ako pake sa mga transferee na 'yan!"
"Uy hindi naman, curious lang." "pina ulit mo nga e." "Pero boy ang talino niya, mukhang may makakalaban ka." Bigla nalang tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. "Pero mukhang masungit. Naka poker face lang e." "Tsk, baka nag mamagaling lang." Sabi ko naman.
"Yabang mo naman." "Punta ka dito mamaya ha. Dito ka nalang mag lunch sa school, sabay tayo with badings." "Sige sige, bye na at may gagawin pa'ko."
"Bye pakyu po." "Gag-" Hindi na niya ako pinatapos at binabaan ako. Aba! Ako dapat gagawa non, ako boss dito!!!.Hindi niya alam na sa school din ako. Nasa rooftop nga lang at nag re-relax kuno. (hindi po ako broken:<). Kanina na nong tumawag si Mikha sa'kin.
Habang nag re-relax ako dito sa abandoned building dito sa school namin. Naisipin ko nalang bigla na bumangon at tingnan ang magandang tanawin dito sa likod ng school namin. Minsan kapag malungkot ako o gusto ko lang mag muni-muni ay ginagawa ko ito.
Wala lang, I just feel nostalgia kapag ito ginagawa ko. Habang naka tingin ako sa baba. Napansin kong may babae sa likod ng malaking puno habang nakasandal at mukhang nag papaint ito.
Pareho ata kami ng pinag-dadaanan.
Habang tumagatal hindi ko na napansin na pinagmamasdan ko na pala siya.Hindi ko alam pero napaka relaxing niyang tignan at mukhang peaceful ang ginagawa niya.
Bigla nalang ako nagulat ng may tumawag sa akin. Sinagot ko ito habang tinitignan ko parin 'yung babaeng nag pa-painting.
"Hoy, kanina pa kami dito nag hihintay sa lunch area!!" Nagulat ako nang sumigaw yung stick sa phone ko at naalis ang tingin ko sa babae. Shit! Lunch time na pala, hindi ko na namamalayan yung oras dahil sa babaeng 'to.
"Oo na pupunta na diyan, wag kana sumigaw gwenchana. Laki talaga ng bunganga mo."
Bago ako umalis ay tinignan ko muna saglit 'yung babae at ganun parin siya, kaya umalis nalang ako.
Sana makita kita ulit, Miss..
YOU ARE READING
FLASHBACK
RandomWatching from afar as the one person she's ever loved remains blissfully unaware of her feelings. No matter how many times she convinces herself to let go, her heart stubbornly refuses. But the truth is simple: she will never love her back. In a wor...