REDAMANCY

4

Hayat çoğu zaman acımasızdır, hatta Arden için her zaman acımasız olmuştu. Doğduğu günden bu güne zorluklarla gelmiş, tek dayanağı abisi olmuştu. Yorulduğunda sırtını yaslayabildiği, başı belaya girdiğinde güvenebileceği, üzüldüğünde kafasını omuzuna yaslayıp ağlayabildiği tek kişi abisiydi.

Koltukta oturmuş kafasını arkasına yaslamış, kafası düşüncelerle gözleri yaşlarla doluydu Ardenin. Abisini istiyordu yanında. Sadece abisini. Normalde böyle durumlarda hemen abisini arar ve yanına gelmesini isterdi. Bu sefer bunu yapmaya gücü yetmemişti. Kolunu kaldıracak gücü yoktu zaten. 

Duygularını Hazara söylediğinde kafası çok yerinde değildi. Alkolün etkisiyle aptal cesareti gelmiş ve içini dökmüştü. Tabii ki Hazarın Ardene kollarını açıp yollarına güller serpmeyeceği belliydi. Sert tepki vereceği de belliydi ama Arden, Hazarın bu kadar da ileri gidip, onu ailesinden vuracağını hiç tahmin edememişti.

Hazar her zaman ciddi ve sert biriydi, ama aynı zamanda yufka yürekliydi. Temkinliydi, ne kadar sert olsa da insanları kırmamaya özen gösterirdi. Tepkisini kırmadan ortaya koyardı. 
Ardenin ne farkı vardı ki onlardan? Şuan da ölü gibi hissetmesine sebep olan tek şey, elinde olmadan Hazara aşık olması mıydı?

Oysa Arden aynı Ardendi, duygularını belirttikten sonra da değişmemişti ki. Arden değişmemişti ama Hazar baştan sona değişmişti. Anne ve babasının yokluğunun Ardene nasıl acı verdiğini görüp bildiği halde genç çocuğu, anne ve babasından vuracak derecede değişmişti hem de.

Abisi Aramın da, ailesiz kalmasına sebep olan şey Arden miydi gerçekten? Abisi altı, kendisi henüz bir aylıkken terk etmişti anne ve babaları. Ailesi abisine altı yıl bakıp, Arden doğduktan sonra kaçıp gittiğine göre; gerçekten tek sorun Ardendi. 

Abisi onu hiçbir zaman suçlamamış, aksine bebek kardeşine gözü gibi bakacağına söz vermişti daha altı yaşındayken. Halaları bakmıştı onlara, Aram kendi ayakları üstünde durup kardeşine bakabilecek duruma gelene kadar halalarıyla kalmışlardı. Yaşadıkları hiç kolay şeyler değildi ve bunları en yakından bilen kişi de Hazardı. 

Gerçekten sevilmeyi hak eden biri değil miydi? Abisi seviyordu onu. Ailesi abisini onun yüzünden terk etmişti ama abisi seviyordu onu. Hazar neden bu kadar gaddarca davranıyordu ki? 

Arden, abisi Aramın da onun eşcinsel olduğunu öğrenip ona Hazar gibi tavır alması düşüncesiyle yerinde irkildi. İşte bunu asla kaldıramazdı. Ya canına kıyardı ya da onu öldürmeleri için Hazar ve abisine yalvarırdı. Abisi yapmazdı ki kıyamazdı kardeşine.

Kızaran gözlerinden yaşlar akmaya devam ederken, telefonuna gelen bildirim sesiyle düşüncelerinden uzaklaştı. Bu Hazarın bildirim sesiydi. Evet aptal gibi ona bunları yapan adamın mesajlarının zil sesini farklı yapmıştı.

Hızlanan kalbine küfür ederek telefonu açtı. Uygulamaya girdiğinde Hazardan iki mesaj olduğunu görüp yutkundu. Hemen mi bakmalıydı? Beklemeye ne gerek vardı ki?

Hazar:

Özür dilerim.

Çok ileri gittim, kusura bakma.
(Görüldü: 23:20)

Gördüğü mesajlarla hıçkırıklarını tutamadı. Çok zoruna gidiyordu.
Ona cevap vermeden telefonu kapatıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam etti. Kalbinin acısı canını yakarken göğsünü sıkarak acısını bastırmaya çalıştı. Ama soyut acıları geçirmek kolay değildi. Canını yakan iyileştirirdi ancak.

Arden her zaman duygularını zirvelerde yaşayan biriydi. Çok çabuk üzülür ve hemen ağlardı. Şuan yaşadıkları onun için sınırları yıkmıştı.
Hıçkırıklarının arasına karışan bildirim sesini hiç umursamadan ağlamaya devam etti. Annesi nasıl bırakmıştı ki onları? Hiç özlemiyor muydu? Arden özlüyordu. Hiç tanımamasına rağmen annesini çok özlemişti.

Ağlaması daha da artarken bir bildirim sesi daha geldi. Umursayacak gibi değildi. Onu bu hale getirdikten sonra merak etmesindi bir zahmet.

Ağlaması iç çekişlere dönerken yorgun düşmüştü. Telefonunu eline aldığında mesajların yine Hazardan olduğunu fark etti. Merak ediyordu ne yazdığını. 

Hazar:

İyi misin Arden?
(23:23)

Arden bak tamam abarttım, özür dilerim ama sinirliydim.

Öyle demek istemedim.

Arden:

Ankadom

Anlsdim

Hazar:

Ağlıyor musun?

Yine.

Arden:

Ne yspacaksın?

Canımı acıttığın için halay mı çekwceksin?

Hazar:

Ergenliğini çekemem.

Abarttığımı fark ettim ve özrümü diledim.

Kendini bir şey sanma.

Arden:

Merak etme

Hazar:

İyi.
(Görüldü: 23:35)