||Hayranların Arasında 2|| °MYG

0.2

Çalışma odam olduğunu bildiğim odaya geri döndüm. Sandalyemdeki yerimi aldım ve defteri açtım.

Sana bağırmıştı jimin, kızmıştı bana bağırmaman konusunda. Sonra Jimin bana doğru uzatmıştı elini, çok heyecanlanmıştım ama yinede tutmuştum elini. Ayağa kalkmıştım ve ikinci kere özür dilemiştim bu sefer hafif eğilerek. Jimin ise bana sorun olmadığını söylemişti bana bense tekrar 'tekrardan özür dilerim, iyi günler efendim' demiştim. Jimin bana adını söylediğinde 'ne?' Demiştim o ise adının jimin olduğunu söylemişti. Sonra diğerleri bana 'buralı değilsin?' gibisinden sorular sormuştu ben ise cevap vermiştim. Yoongi kaşlarını çatıp 'tanışma faslınız bittiyse gidelim mi' gibisinden birşey söylemişti. Tekrar hafifçe eğilmiştim 'özür dilerim, sizi oyaladım' demiştim. Sonra işte jungkook 'özür dileme, aa tişört kardeşliği' demişti.

Sayfa bittiği için çevirdim sayfayı.

Şans ve sakarlık bir arada

Sonra yolumuz ayrılmıştı, mirayı okuldan almıştım ve birlikte eve yürüyorduk. Miray bana okuldan bahsediyordu, bende ona bakarak kafa sallıyordum. Yani yine birine çarpıp kendimi yerde bulana kadar. 'YUH ARTIK' diye bağırmıştı yoongi, stres olmuştum fazlasıyla. Jimin yine yoongiye kızıp bana uzatmıştı elini. Ayağa kalkıp özür dilemiştim eğilirken. Yoongi ise '1 günde 2 kere, sapık mısın? Takip mi ediyorsun beni? Yada aşık mısın? Eğer öyleyse önceden söyleyedim bakmam ben sana" demişti yoongi. O an sürekli kendi kendime' çirkim miyim? Neden bakmazmış bana? 'diye düşünmüştüm ama Taehyung araya girmişti 'aşık olursan hatırlatırım hyungcuğum'  demişti. İçimden gülmek gelmişti ama onun yerine 'evet aşığım sana, ölüyorum senin için" demiştim alayla. Miray  hiç bir şey duymamış gibi şokta' Aa bts" demişti. Biraz atlayacağım çünki aklıma beni o dakikalarda yoonginin sinir etmesi geldi geldi. Bana çocuk demişti, aynı zamanda okula giden bir çocuk demişti. Çok sinir olmuştum, ben büyüktüm!  Neyse geçmişti aradan birkaç normal gün, sakarlığım pek göstermemişti kendini. Asistanlığımı yapmaya başlamıştım, tüm üyelerle anlaşıyordum sadece jae dışındakilerle. Miyeon ile çok yakın olmuştuk.

Neredeydin sen sakarlık?

İşte aradan 1 ay falan geçmişti. Miray'ı şirkete getirmiştim. Girerken ne oldu sizce? Ben yine yerdeydim. Ne büyük alamet ise yine karşımda bts, yine bana bağıran bir adet yoongi. NE ŞANS AMA?! Yoongi yere bakıp alayla gülümsedi 'nerelerdeydin 1 aydır gözümüz yerlerde kaldı' demişti, sinirlerim alt üst olmuştu ama artık yoongiyi takacak mantık kalmamıştı bende. Hep nasıl gelip gidip buna çarpıyorum ben? Sakarlığım nerde kaldı diyordum bende!?  küçük bir atışmadan sonra ayrılmıştık şirkette işterimi hallettikten sonra miray, bem ve miyeon biraz eğlenmiştik, sonrada zaten dağılmıştık. Şirketten tam çıkacağımız sırada farklı birşey olmuştu ve ben kimseye çarpmamıştım, yani öyle sanıyordum.

"hayata bak film gibi"

Arkadan birinin sesi gelmişti, arkamı döndüğümde anlamıştım ki bu namjoon du. bana doğru koşarak geliyordu, duramamıştı ve ikimiz birlikte yere düşmüştük. Halimize gülüp 'tek sakar değilmişim' dediğimde  namjoonda bana katılıp 'tek sakar olmadığıma sevindim şu an" demişti. Sonra yoongi ve diğerleri gelmişti.

"Hilal uyuma vakti geldi."

Diye seslenmişti yoongi, cidden çok düşünceli biriydi defterdeki ile alakası yoktu. Masadan kalktım ve yoonginin yanına gittim.

"hadi odamıza gidelim"

"tamam"

Ji-ah çoktan uyumuştu,diğerleri zaten gitmişti. Okuduğum şeyleri düşündüm ilk yerden sona kadar aklımda canlandırdım. Başım'ın ağrımaya başladığını fark ettim, gözlerim kararmaya başlamıştı. Odaya vardığımız fark edip yoonginin bana verdiği kırmızı küçük kalpli, beyaz pijamayı vermişti siyah kalpli, beyaz halinide yoongi giymişti. çok tatlı olduğu için gülümseyip yatağa uzandım.