Why can't she be mine? H2

314 29 2
                                    

We lachen en ik kijk opeens weer serieus. "Maar dit gaat ons toch geen Sneep-pest tijd kosten?" vraag ik.
"Nee hoor, Jamie. Maak je niet druk."
"Als je me nog een keer Jamie noemt, Sirius, o, dan zwaait er wat." zeg ik. "O, Remus, ik heb hier een groot stuk perkament, goed genoeg?"
"Ja, Gaffel." zegt hij. "Trouwens, jongens help me wel even met alle gangen, die kennen jullie beter." zegt hij, terwijl er op de deur wordt gebonst. "Wat?" zeg ik ietwat geïrriteerd. Lily steekt haar hoofd om de deur. "Sorry, Potter. We zijn bijna bij Zweinstein dus ik zou je gewaad alvast aantrekken." zegt ze. "Bedankt, Evers." zegt Sirius. "Vanavond, op de slaapzaal van ons vieren, praten we verder." voegt hij er aan toe. We knikken en trekken ons gewaad aan. Terwijl de trein met een hard geluid tot stilstand komt.

We stappen uit de trein en lopen richting de koetsen. Ik zie de koetsen staan en wenk mijn vrienden die direct naast me komen zitten. "Sorteerceremonie. Zin in?" vraag ik.
"Nah. Zo langdradig." zegt Sirius. We lachen en de koets komt voorzichtig in beweging.

Na een tijd zijn we bij Zweinstein. We ploffen neer op de bank bij de tafel van Griffoendor. Na een lange ceremonie stapt opeens professor Perkamentus met zijn rode baard naar voor. "Leerlingen!" schreeuwt hij. "Dit jaar is er geen Zwerkbal. Maar Zweinstein is dit jaar het toneel van..." onderbreekt hij zijn verhaal. Hij ziet de ietwat teleurgestelde gezichten veranderen in nieuwsgierige ogen. "Het Toverschool Toernooi. Iedereen mag zich opgeven. Vanaf morgen zullen de leerlingen van Klammfels en Beauxbatons komen." Er klinkt gefluister en James zegt tegen Sirius. "Ik doe mee."
"Me too." Een high five klinkt en na een toespraak verschijnt het eten op tafel.

Why can't she be mine? (Jily)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu