Çıplak ayaklarıyla kilisenin merdivenlerini yavaş adımlarla çıkıyordu. Yanından geçen üç beş baş rahibeye başıyla selam tuttu , soğuk demirden yapılmış basamakları kemikli ayaklarının altında eziliyordu. Bir eliyle siyah uzun arkasından salınan ayaklarına kadar değen kadife kumaş parçasını eliyle tutarak ilerledi yavaşça. Kilisede yine telaş ve kargaşa hakimdi genç adam bugün önemli bir mahkeme olduğunu hatırladı sahi kendisi bakıyordu bu davaya yine ve yine rahipler onu her ne kadar sevmesede katlanmasada New England 'da aklı başında tek bir subay vardı ta kendisi her davaya atanıyordu. Soğuk ve küflü baş döndürücü merdivenlerin sonuna gelmişti seslerin yükseldiği salona doğru yürüdü.
† † † † † † †
Ekindeki incili bir kenara koydu kahve saçlı genç. Siyah bavulundaki eşyaları çıkarttı içindeki evrakları aceleyle masanın üstüne serdi. Papa içerden seslendi, "Daha ne kadar oyalanmayı düşünüyorsun? Elini biraz hızlı tut yine geç kalacaksın" Bağırış onu titretti anlaşılan baştan aşağı sinir topuydu bugün gerçi rahipler hepsi aynıydı. Uyuz ve gergin kesinlikle onları böyle tanımlıyordu. Ağzının içinden birkaç şey daha gevelemeye başladı. ".. Baştan söyleyeyim bay jung bu sefer affetmek istemem keza yine geç kalırsanız - geçen her hafta gibi - cezayı sadece incili okuyarak sıyrılamazsınız. Daha ağır şeyler yaptırmak zorunda bırakmayın." Jung sungchan akıllanmak bilmiyordu her hafta cezaya kalıyordu ama bu sefer kalmak yoktu elini çabuk tutarak çantasını ve gözlüğünü yanına alarak papazların yanına doğru koştu.
"Geliyorum.!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
