Büyülü Kitap

1.Bölüm (Bir Kitap Meselesi)

Herkese merhaba. Şuan çok heyecanlıyım. Bir umutla yazmaya başlıyorum bu kitabı. Umarım başarabilirim ve sizde beğenirsiniz.

Çok fazla şey yazmak istemiyorum. Size iyi okumalar dilerim.🍁🍂

----------------------------

Yazarınızdan (Yüzyıllar önce)

Bir çocuk düşünün. Daha 12 veya 13 yaşlarında. Kitap okumayı ve yazmayı seven bir erkek çocuk. Döneminin kafasından olmayan çocuklardan sadece birisi. Tabiki de o Robert Dean.

Döneminin en parlak çocuklarından birisi olarak sürekli parmakla gösterilir. Sevilir, sayılır. Saygılı, neyi nerede yapmasını iyi bilen bir çocuktur. Asla büyüklerinin kalbini kırmaz. Kendinden küçüklere de hep sevgiyle yaklaşır, onlarla oyunlar oynar. Tek çocuk olduğu için en yakınları, kitaplarıdır. Kitaplarıyla vakit geçirmeyi her şeyden çok sever. Kitaplar onun için bir sırdaştır. Zamanının çoğunluğunu kitap okumakla geçirir.

Günün birinde Robert, yeni bir kitap alır ve okur. Kitabın konusu çok hoşuna gider ve ona benzer bir kitap yazmak ister. Geçer camın önündeki kahverengi çalışma masasına. O dönemin sarı kağıdından birkaç tane çıkarıp masaya koyar. Düşünür durur. Karakterleri bulmaya çalışır. Aklına gelenleri önündeki kağıda dökmeye başlar.

Aradan günler, haftalar hatta aylar geçer. Sürekli odasında kitabı yazmaya çalışır. Ailesinin bundan haberi yoktur. Ailesi; vampir, peri, kurt adam vb. şeylere karşı kişilerdir. Büyücülere inanır ailesi ama vampir gibi şeylere hep karşıdırlar.

Robert, 15 yaşına gelir. Sonunda yazdığı kitabı bitmiştir. Şöyle durur ve yazdığı esere bakar. Yüzünde geniş bir gülümseme. Başarmıştı ya, yıllarca emek verdiği kitabı sonunda bitirmişti. Ama şimdi ne yapacaktı? Ailesi asla kitaba izin vermeyecekti. Düşündü Robert. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Acaba yaksa mıydı? Yoksa denize mi atsa? Ya da... Ya da ailesinden saklayabilirdi. Ama nereye? Hem en fazla ne kadar süre saklayabilecekti ki?

Robert, bunları düşünürken kapısı tıklandı. Yerinde sıçradı adeta. Hemen eline geçen kağıtları toplayıp ayağa kalktı.
"Bir dakika lütfen!" dedi öncelikle. Etrafa bakındı. Nereye koymalıydı?

Her yere baktı. Gözleri yatağının altına kaydı. Geçici bir süre oraya koymak zorundaydı. Geçici süre çünkü annesi buraları temizliyordu, bulabilirdi ve bulursa başı derde girerdi. Bunu kendisi de çok iyi biliyordu.