Ne sessiz ne de sensiz bakmak istemem yarınlara
Ruhum esarete mahkum kelepçelenmiş
Bedenim ise kapkaranlık rutubetli parmaklıklar ardında
Bütün imkansızlıklara rağman ulaşmaya çalışıyorum sana
Hapis kaldım yemyeşil gözlerine
Bir ömür ceza çekerim kalbinde
Eğer kalemim kırılacaksa bile
O cennet saçlarında boparak göndersinler beni ölüme
Sensiz doğan güneşe bile lanet ederim ben
Ne anlamı var ki sensiz geçen günlerin
İster aydınlık olsun yolum ister zifiri karanlık
Sen olmayınca aşkın anlamı sadece saçmalık
Bakma öyle sen benim acı çektiğime
Sen ilaç oluyorsun yaralı bedenime
Hayata küskünüm mahkum ediyor beni sensizliğe
Bir umutla dalıyorum senin engin denizlerine
