1.KARABİBERİM

399 47 80
                                    

Seungmin'den:

Boş odanın içinde tek mobila olan aynanın karşısında durmuş ve üst başımı son bir kez düzeltmişdim.Ellerim ile saçlarımı tararken derin düşünceler zihnimi ele geçirmişti.

Aklımı saran en güzel düşünce 'Çoçukluk arkadaşlarım ile aynı eve taşınıyorum' adlı cümleydi ama içimdeki o huzursuzluk hiss'i bir türlü gitmek bilmiyordu.

Ayna'dan gözüme arkamdaki yer yatağım sataştı.İki gün önce mobilyaları boşatdığım için dün gece yer yatağında uyumak zorunda kalmışdım.Aslında orda ilgilimi çeken şey yer yatağı değilde, üstündeki battaniyeydi.Bebeklik battaniyem.Battaneyi elime aldıktan sonra onu burda unutmadığım için şükür etmişdim ve son bir kez bavulumu açıp içine battaniyeyi yerleştirdim

Yazar'dan:

Dışardan gelen Jisung'un Felix ile didişme seslerini bütün mahalle dinliyordu.Genc adam hemen pencereye çıkıp onlara bakdı.Jisung Seungmini pencerede fark edince bağırarak konuşmaya başladı

Jisung:Seung şuna bir şey söyle tavukmu yumurtadan çıktı,yoksa yumurtamı tavukdan diyorum,bana sen anandanmı çıksın yoksa anan'mı senden çıkdı diyor

Evet son bir defa yine rezil olmuşdu Seungmin bu mahalleye.

İçeri girip bavulu eline aldı ve kapıya yöneldi.Ayakabılarını giyinip son bir kez boş olan evine bakmışdı.Burayı özleyecekdi.Ne kadar kötü anıları olsa bile evet burayı özleyecekdi.Kapıdan çıkıp arkadan kapattı ve hızla merdivenlerden inmeye başladı.

Aşağıdan gelen didişme sesleri ile Seungminin yüzüne istemsizce bir gülümseme oluştu.Arkadaşlarını çok fazla seviyordu.Jeongin,Jisung ve Felix ile orta okulda tanışmış ve bu günlere kadar bütün zorlukları beraber aşmıştı ve inanın şu an onlar ile birlikde bir eve taşınmak ona garip hiss etdiriyordu.

Seungmin'den:

Apartmanın kapısından çıkmam ve Jisung'un üstüme atılması bir olmuşdu

Jisung:Bu ağır bavulla aşağı telaşla inerken birden ayağın kayıp yere yuvarlanarak düşüp hastanaye kaldırılıp komaya girdiğini düşündüm Seung

Felix: yoğ amına

Jisung çok hızlı konuştuğu için anlattığı şeyleri anlamak bir saniye durakladım. Günlük rutin galine gelen Jisung'a ters ters bakdıkdan sonra arabanın bagajını açıp Jeongin'nin yardımı ile bavulu bagaja yerleşdirdik.

Jeongin: Adam öldürüp içine mi koydun.Bu bavul neden bu kadar ağır

Felix:Sen nerden biliyosun Jeongin?Yoksa?Seungmin.Kaç harfli.8.Sekizi yan çevirince ne oluyor?Sonsuzluk işareti.Yoksa Recep Tayyip Erdoğan beyaz sarayın bodrum katında sonsuz sayıda anime kızımı üretiyor?

Jeongin:anime kızları gerçek değil

Jisung: sus lan gebeş kaplumbağa

Jeongin ağzına hayali bir fermoar çeker gibi yapdı çünkü biri Jisung ile 2+2=4 olduğu tartışsa bile Jisung bir şekilde 2+2=5 olduğunu ispatlardı.

Jeongin sürücü koltuğuna geçdiğinde jisung hemen ön koltukda yerini almışdı.Ben ve Felix arka koltulda yerimizi rahatladıkdan sonra yola çıkmışdık

Bangchan'dan:

Gözüme gelen güneş ışıkları beni rahatısz etmeye başlamışdı.Gözlerimi hafif bir şekilde açıp pencere bakmışdım ve perdenin açık olduğunu görmüşdüm daha sonra gece uyku tutumadığı için pencereden gökyüzünü izlediğimi hatırlamışdım.

Car's Outside Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin