Hiç hesapta yokken

XXXIV

Eğer ellerimi Cenanın üzerinden iki yana atmasaydı üzerine düşüp canını yaka bilirdi.

A=Ya üzerine düşseydim daha çok canın acırdı Cenan farkındamısın?

C=Her şeyin o kadar farkındayım ki. Hatta seni ne kadar çok özlediğimin de farkındayım.

A=Bende seni çok özledim ama böyle yaparsan yaraların acıyacak ve özlemimiz yarım kalacak.

C=Hiç umrumda değil.

Diyip üzerinde duran Arifin dudaklarına kapandı ve ellerini sırtına atarak kendine çekti. Arif ellerini büküp dirseklerinin üzerinde durarak ona daha çok yaklaştı, yanlışlıkla ona değip canı yanacak diye o kadar çok korkuyordu ki kendini kasıyordu ve bu kasmada titremesine neden oluyordu. Cenan, Arifin zorlandığını görünce sırtına koyduğu eli biraz gevşeterek dikleşmesini sağladı ve yana kayarak Arife yer açtı yatakta. Arif yanına yattığında Cenan kafasını onun karnına koyup biraz saçları ile oynamasına izin verdi. Çok geçmeden Cenan Arifi tutarak bacaklarının arasına aldı bu hareketi beklemiyordu Arif.

A=Korktum manyak korktum.

C=Arif ben seni özledim. Hemde çok.

A=Bilmem kaçıncı kez diyoruz bunları ama bende seni çok özledim. Ama artık ay-

Lafı bitmeden Cenan dudaklarını dudaklarının üzerine kapattı o kadar sert ve aceleciydi ki sanki yine kavuşamayacak gibiydi. Cenan en sonunda dudaklarından ayrıldığı zaman gözleriyle Ariften izin istiyordu. Cenan gitmeden önce de çok kez ilişkiye girmişlerdi ama şimdi o kadar zaman geçmişti aradan illaki izin isteyecekti. Arif gözleri ile onayladı Cenanı. Hemen Arifin üzerinden geriye giderek önce Arifin sonra kendi üzerini çıkardı o kadar özlemişti ki onu gözlerini kırpmadan izlemek istiyordu onun vücudunu.

İkiside temizlendikten sonra salona indiler hala Emre gil gelmemişti.

C=Emre gil nerde?

A=Kontrole gitmişlerdir faturalar falan vardır onlarla ilgileniyorlardır.

C=Hep bu kadar geç mi geliyorlar seni evde tek bırakıp?

A=Hayır beni sen gittikten sonra hiç  tek bırakmadılar, sen geldiğin için takılıyorlardır öylesine... Açmısın?

C=Biraz. Ama sen yaparsan yerim.

A=Ben yemek yapamıyorum ki. 

C=Ben makarna yemeye de razıyım. Kalk hadi şuraya bayılırsam görürsün.

A=Yalancı hani biraz açtın?

C=Bir anda acıktım.

Arifi kolunun altına alarak mutfağa girdiler. Arif ezberinde olan dolaplardan tencere ve makarna çıkarttı, su olana kadar sosunu da hazırladı ve su kaynadığında makarnayı içine atıp üzerine de biraz tuz attı ve onu izleyen Cenanın yanına oturdu.

A=Cenan

C=Cenan sana kurban olsun söyle güzelim

A=Bilmiyorum sormalı mıyım korkuyorum ama

C=Sor tabi yavrum

A=Korkarak mı yaşayacağız artık, yani yaşayacaksak de ne kadar nereye kadar?

C=Bilmiyorum yavrum. Bilmiyorum.

Arif derin bir nefes aldıktan sonra makarna için tekrardan ayağa kalkı. Bu saatten sonra ne olacaktı ikiside bilmiyordu.

Arif Cenan için endişeleniyordu

Cenan da Arif için...

Cenan 2. Tabağınıda yedikten sonra tabakları yerleştiren Arife yardım etti ve balkona çıktı. Hemen arkasından Arifte geldi.