Şiirlerime İlham

1

Saliha sabah erken kalkıp kalemini, defterimi ve kulaklığını aldıktan sonra evden çıkıp evlerine yakın olan sahile gitmişti her zaman ki gibi.

Genelde sabahları erkenden kalkıp kendini sahile atar ve kalemini eline alıp şiir yazardı veya kitap okurdu. Rutin haline gelmişti Saliha için.

Yine o günlerden biriydi her zaman oturduğu banka oturdu ve kulaklığını taktıktan sonra denize bakıp şiir yazmaya devam etmişti.

Saatler biraz daha ilerledikçe koşuya çıkan çiftler veya çay-simit satmaya çıkan insanlarda gelmişti.

Saliha bir çay alıp kaldığı yerden devam ederken karşısında tartışan bir çift vardı. Kızı bir yerden tanıyordu ama aklına gelmemişti şuan.

Koşu yapan çiftlerdendi bunlarda, olaya daha fazla kulak misafiri olmamak için şarkıyı devam ettirmişti ama adamın son kelimelerimi bağırara söylemesini de duymuştu.

"Ayrılalım Cansu, olmuyor bizden"

Adını öğrendiği kadın ellerini başına götürüp konuştu.

"Can ne diyorsun sen ya, daha dün herşey iyiydi. Noldu birden bire? "

Saliha olayın daha da büyümemesi için ayağa kalkıp önünde tartışan çiftin yanına gitti.

"Biraz sakin mi olsanız, oturup konuşursanız herşeyi halledebilirsiniz"

dediğinde Can sesinim ayarını hiç düşürmeden cevap verdi

"Sizene hanfendi, siz kimsiniz? Düzelmez artık hiçbişey"

dedikten sonra arkasına bile bakmadan ortadan kaybolmuştu. Gözleri dolan Cansu Salihanın onları ayırmak için geldiği banka oturduktan aknra gözyaşlarının akmasına izin vermişti.

"İyi misiniz?"

diye sorduğunda Cansu iç çekip gözyaşını sildi ve konuştu

"Ben bunları haketmedim. Aldattı affettim, yalan söyledi affettim. Sırf o istemiyor diye yapmayı sevdiğim şeylerden vazgeçtim birlikte vakit geçirebilmek için ama o ne yaptı? Ayrıldı benden şaka gibi ya"

Saliha ne diyeceğini bilmiyordu bu durumda. Sadece yanına oturup destek vermek amaçlı konuştu.

"Bir erkek için kendini üzme, sevdiğin şeylerden vazgeçme bu onların -afedersin ama- götlerinin kalkmasını sağlıyor. Aldatıp affedilince tekrar yapabiliyorlar. Sakın üzülme boş yere"

dediğinde Cansu gülümsemişti Salihaya.
Cansunun gülümsemesi Salihanın da gülümsemesini sağlamıştı.

Saliha arkasına yaslanıp eline defterini aldığında Cansu ona dönüp konuştu.

"Teşekkür ederim yardımın için, ben seni daha fazla rahatsız etmeden kalkıyım artık"

dediğinde Saliha Cansuya tekrardan dönüp konuştu.

"Rahatsız etmiyorsun, kalabilirsin istersen Cansu"

dediğinde Cansu gülümseyip ayağa kalktı ve konuştu.

"Daha eve gidicem ondan sonra da valizimi hazırlamam gerek, kendine dikkat et Saliha Şahin"

diyip göz kırptı ve arkasını dönüp geldiği yoldan geri gitti. O sırada Saliha gülümseyip kadının kendisini duymamasına rağmen cevap vermişti.

"Sende dikkat et Cansu Çetin"

**

Saliha eve geldiğinde Elif ve İlkin birlikte kahvaltı yapıyorlardı.