ဂျူလီယန်း ၁၄ - ထုံးစံအတိုင်းပင် ဤဂေါက်ကြောင်နှစ်ယောက်မှာ ၃ မိနစ်ထက်ပိုတိတ်ဆိတ်မနေနိုင်၊ အချင်းချင်းထသတ်ကြပြန်သည်။
- - - - - - - - - - -
"သေဆုံးသူတွေကိုစစ်ဆေးရမှာအမုန်းဆုံးပဲ" လန်ချောင်သည် နှုတ်ခမ်းဆူလျက် ဘောပင်အားနှာခေါင်းနှင့်ပါးစပ်ကြားညှပ်ကာပြောနေသည် "တခါတလေကျရင် သူတို့မှာအကြောင်းမဲ့ထိခိုက်ခံစားလိုက်ရရှာတာ။ အဲ့အချက်ကိုကျွန်မမှာအချိန်အကြာကြီးလက်ခံဖို့ခက်နေရော၊ ဘာလို့လဲ? ဘာလို့လူကောင်းတွေက 'ကံဆိုးလို့' ဆိုတာလေးတစ်ခွန်းနဲ့ အဲ့လိုတွေဖြစ်ရမှာလဲ? လူတစ်ယောက်က သူ့ဘဝတလျှောက်လုံးမှာ ရှင်သန်ဖို့ ကြိုးစားရုန်းကန်ခဲ့ပြီး ဘာလို့ ရုတ်တရတ်ထပေါ်လာတဲ့အမှိုက်ထုပ်ကြောင့် ဘဝကြီးကပြီးသွားရမှာလဲ ပေါ့။ ဒါပေမယ့် သေဆုံးသူကအပြစ်ရှိနေသူဖြစ်ပြီး အပြစ်ပေးခံရဖို့ထိုက်တန်နေသူဆိုရင်ကျ လူသတ်သမားလိုက်ရှာနေတဲ့ ကျွန်မတို့က သူ့ကိုကူညီပေးသလိုဖြစ်ပြီး- အ!"
လော့ဝမ်ကျိုးလက်ထဲမှစာရွက်ထပ်ကိုလိပ်လိုက်ကာ လန်ချောင်၏ခေါင်းနောက်ဖက်ကိုရိုက်လိုက်ပြီး ရှည်လျားသည့်မိန့်ခွန်းအားရပ်လိုက်၏။
လန်ချောင်သူမခေါင်းကိုပွတ်လိုက်ကာ "ဘာလို့ရိုက်ပြန်တာတုန်း? ကျွန်မပြောသမျှကလူသားတစ်ယောက်ခံစားရတတ်တဲ့ခံစားချက်တွေပဲကို။ ရဲလည်းလူပဲလေ!"
"လစာလိုချင်သေးလား?" လော့ဝမ်ကျိုးမေးလိုက်သည်။
လန်ချောင်ပြန်ဖြေ၏ ".....ဟုတ်..."
"လစာလိုချင်ရင် ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်လုပ်။ ဘာအယူအဆတွေမှာတမ်းခြွေနေတာလဲ?" လော့ဝမ်ကျိုးဝှိုက်ဘုတ်တစ်ခုကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ နဖူးတွင်လသဏ္ဍာန်အမာရွတ်ရှိသည့် လူငယ်တစ်ဦိးဓာတ်ပုံအောက်တွင် 'ဟယ်ကျုံးရိ၊ အမျိုးသား၊ အသက် ၁၈၊ ပစ္စည်းပို့သမား၊ H-စီရင်စု' စသည့် အခြေခံအချက်များချရေးလိုက်၏။
ထို့နောက် မြင့်မားသည့်အရပ်အားကိုးနှင့် ဝှိုက်ဘုတ်ကိုကျော်ကာ ရုံးခန်းပြတင်းမှန်ကိုဖြတ်ပြီး ဟယ်ကျုံးရိအမေကိုအဖော်ပြုပေးနေသည့် ဖေ့တုကိုလှမ်းအကဲခတ်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
စိတ်တွင်းဖတ်စာ (ဘာသာပြန်ဝတ္ထု)
Mystery / ThrillerChildhood, upbringing, family background, social relations, traumatic experiences... We keep reviewing and seeking out the motives of criminals, exploring the subtlest emotions driving them. It's not to put ourselves in their shoes and sympathize, o...
