Ölüyodum. Bir ağacın altında sessizce ölümü bekliyordum. Çatışmada ağır yaralanmıştım, kurşun kalbimin altına girmişti ve ben cidden öleceğimi hissediyordum. Tıpkı rüyamda ki gibiydi her şey. Kimse yok, yapayalnız bir ölüm. Tabutumun üstünde olacak al bayrağı düşündüm, çok gurur vericiydi. Rüyamın gerçek o lmasına ve ölmeme dakikalar kalmıştı.
7 yıl önce..
Ahu Kaçmaz; 17 yaşında geçirdiği bi kaza yüzünden komaya girmiş kimsesiz bir kız çocuğu. Komada olduğu süreç boyunca her şey çok normal ilerlerken Ahu bir rüya görüyor. Üstünde kanlı bir üniforma, bir ağacın altında yardım bekliyor. Ama kimse gelmiyor. Ahu o ağacın altında şehit oluyor.
Sonra bir şehit töreni, al bayraklı bir tabut ve 5 kişi. Saygı duruşunda tabutu dolu gözlerle izleyen ama asla ağlamayan 5 kişi.
Güçlükle gözlerini açıyor Ahu. Doktorlar geliyo bir şeyler anlatıyorlar. Onları dinlemiyor, duymuyor. Ve hastaneden çıkar çıkmaz MSÜ'ye hazırlanıyor. Sınavı başarıyla geçiyor, mezun oluyor. Asker oluyor ve rüyasında onun tabutunu dolu gözlerle izleyen 5 kişiyle tanışıyor.
Yüzbaşı Cengiz Karanlık
Yüzbaşı Gökhan Karanlık
Kıdemli Üsteğmen Umay Alka
Kıdemli Üsteğmen Doruk Karel
Astsubay kıdemli başçavuş Asır Hazar
5 kişi. Ahu'nun yıllar sonra 5 kişilik bir ailesi oluyor. Kimsizliğine kimse oluyolar, beraner deliriyorlar, gülüp eğleniyorlar ve görevlere gidiyorlar. Dağ çıktıkları zamansa dağların yırtıcısı; Şahin Timi oluyorlar.
Günümüz..
Tam en yüksek rütbeye şehitlik rütbesine ulaşmak üzereyken birini gördüm. Şahin'den birisi mi diye dikkatli bi şekilde baktım fakat karanlıkta belli olmuyordu. Uzun boyu ve vücut yapısından dolayı erkek olduğunu anladım. Daha fazla yaklaşıyordu. İyice yakınıma gelip önüme çömeldiğinde üniformasında Türk askeri olduğunu anladım. "Sakin ol yardım etmeye geldim."
Yardım çağrımı biri almıştı demek.
"Yardım çağrımı mı aldın?" kafasını olumlu anlamda salladı ve konuşmaya devam ederken çantasından sargı bezini çıkardı. "Evet, geç geldi biraz özür dilerim geç kaldığım için."
Sargı bezini vüdumun etrafına sararken ona baktım. "Özür dilemene gerek yok. Gelmesen rüyalarım gerçek olacaktı." Gerçek manada gerçek olacaktı, ama onun bunu bilmesine gerek yok.
Sargı bezini sarmayı bitirdikten sonra beni kucağına alıp sakin bi şekilde yürümeye başladı. Yürüdükçe kokusuda yayılıyordu. Barut ve sigara kokusu. "Kusura bakma sormadan kucakladım. Fakat bu halde yürüyebilceğini düşünmüyorum. Çok fazla kan kaybetmişsin."
Yarama ufak bir bakış atıp önüne döndü. Tam gözlerimi kapatıyodum ki duyduğum sesle gözlerim açıldı. "İsmin neydi?"
Yüzüne bakrım kemikli ve güzel bi yüzü vardı. "Ahu. İsmim Ahu Kaçmaz." dudağının kenarı yavaşça kıvrıldı. "Ahu.. İsmin güzelmiş Ahu. Turan bende. Turan Kurt. " Gözlerimi zar zor açık tutmama rağmen konuşmaya devam ettim. "Memmun oldum Turan senin isminde çok iyiymiş."
Artık gözlerimi açık tutamıyordum. Turan'da konuşmuyordu zaten. Uyumamam için sebep aradım fakat pek bi sebep bulamadım. Gözlerimi kapatıp yavaş yavaş uykuya dalarken bir fısıltı duydum. "Seni yaşatacağım Ahu Kaçmaz."
AY BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM BEN BİTMİŞKO NEYSE BEN TURANA AŞIK OLDUM BU ARADA KOCAM YANİ OF SONRAKİ BÖLÜMDE ÇIKMAZ AYIN SON ÇARŞAMBASI FALAN GELİR
