အရေးပေါ်ခန်းထဲမှာခွဲစိတ်ခန်းဝင်နေတဲ့ကောင်လေးကိုစောင့်နေရင်းနဲ့ သက်ပြင်းချမိသည်။ ဘာကြောင့်မို့လို့သူကားရှေ့ဝင်ခံလဲမသိ ဘာတွေစိတ်ညစ်စရာများရှိနေလို့လဲ ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ကောင်း..ဟမ်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် ငါဘာတွေတွေးနေတာလဲကျစ်..စိတ်ရှုပ်ဖို့ကောင်းတာ...တွေးရင်းတွေးရင်းနဲ့အတွေးတွေကပုံမှန်မဟုတ်တာမလို့ မတွေးတော့ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ခနနေတော့ ဟန်ဆိုးလ်ဆီက phဝင်လာတာမလို့ကိုင်လိုက်သည်
''Hyung ကျွန်တော်အဝတ်အစားဝင်ယူပြီးရင်ဘာလုပ်ပေးရအုံးမလဲ..''
''အဲဲဒါပဲယူခဲ့..ဒါနဲ့အိမ်မှာshuaရှိတယ်မလား..''
''ဟုတ်..ရှိတယ်''
''သူ့ကိုပြောလိုက်..ငါဒီညပြန်မလာဘူးလို့ ငါ့အခန်းကလွဲကြိုက်တဲ့အခန်းဝင်အိပ်လို့''
''ဟုတ်ကဲ့..ပြောလိုက်ပါ့မယ်''
hansol ဖုန်းချပြီးခနနေတော့ Shuaရေးချိုးခန်းထဲကထွက်လာသည် အခုမှ သူ့ကိုမြင်သွားတာကြောင့် 'ဘာလဲ'ဟူသည့်အကြည့်နဲ့မေးဆတ်ပြတာကြောင့် SeungCheol မှာတာကိုပြောပြလိုက်သည်
''ခေါင်းဆောင်က သူဒီညပြန်မလာပါဘူးတဲ့..သူအခန်းကလွဲလို့ကြိုက်တဲ့အခန်းမှာဝင်အိပ်လို့မှာသွားပါတယ်..''
''သူဒီကိုလာသွားတာလား?''
''မလာပါဘူး...တခြားပြောစရားမရှိရင်သွားလိုက်ပါအုံးမယ်..''
ပြောပြီးဦးတချက်ညွှတ်ကာထွက်လာလိုက်သည် နှစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့အခါသာလွပ်လွပ်Hyungလို့ခေါ်ပေမယ့် ဂိုဏ်းထဲမှာ ဒါမှမဟုတ် အခုလိုအခြားသူရှေ့ဆိုခေါင်းဆောင်လို့သာသုံးတတ်သည် ကားမောင်းနေရင်းနဲ့ Chanဆီကိုပုံတစ်ပုံပို့ပြီးစုံးစမ်းခိုင်းထားလို့သည် ထိုလူကအခြားသူမဟုတ် Hyung ကားနှင့်တိုက်မိတဲ့တယောက်ပုံဖြစ်သည် သူဘယ်လိုသိလဲဆိုတော့ သူ့ရဲ့အလွန့်အလွန်ရင်းနှီးသောလူတစ်ယောက်၏အကိုခေါ်သူငယ်ချင်းဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်
.......
''Hyung!!"
"အော် Hansol"
''Hyungအခြေနေဘယ်လိုလဲသိရပြီလား ''
