8 bölüm hayal kırıklığı

805 32 7
                                    

Sadece beynimde dönen sözlere odaklanmiştim aklıma gelen anılarla ürperdim ben birazcık eğlenmek istemiştim içimdeki küçük çocuk ilk defa mutlu olmuştu ama o mutluluğun yerine korku aldı abimin dedikleriyle tekrardan ona odaklandım

Barlas"yeter artık senin bu şamarik halerini çekemeyiz biraz büyü artık ama suç bizde biz şimartik seni hanım efendi bizimle oyun oynamiş biz burda senin için nöbet tutalım sen oyun oyna

Emir"abi yeter artık sencede abartmadinmi

Emre"aynen abi ne dediğinin farkindamisin kenden gel

Doğan"siz karişmayin abim doğru diyor hanım Efendi'nin halı gayet iyi bir aile buldu eğlenmek istiyor düşünmeden

Ruzgar"boşver ya yakında kendine gelir kazada kafasını çarpmiştir

Hepsine birer birer baktim ve söze girdim

Derya"öylemi tamam bundan sonra sizde benim diğerleri gibi gerçek yüzümü göreceksiniz teşekkür ederim beni ailenizi alıp beslediginiz için bundan sonra size yük olmam merak etmeyin artık evinizdeki şimarik kız gidiyor size aile boyunca mutluluklar ha bide bana geçmişimi hatırlattığıniz için sağolun ya bir an kendimi unutum siz hatirlatiniz şimdi gide bilirsiniz ben size fazla yük oldum birazdan taburcu olurum kendi başima bakarım ben ama bunu unutmayın benim karşima sakın ozurdilemek için çikmayin"dedim ve odaya girdim üzerime rahat birşeyler giymeye başladim biraz kendimi zorladigim için dikişlerim açilmişti odada duran kırmızı düğmeye bastım yatağa oturup beklemeye başladim beş dakika sonra doktorlar girdi telaşla ayagiya kalkmaya çaliştim ama başim döndü karnimda ıslaklık olduğunu hisediyordum doktorlar halimi gorup hemen müdahale etmeye başladı

Doktor"derya hanım bu nasıl oldu böyle dikiş atmamız lazım size zorlamiyin demiştim dedi ve dikiş atmaya başladi dişarida sesler geliyordu

Derya"noluyor dişarida

Doktor"aileniz bizi telaşla geldiğimizi gördüğü için korktu

Derya"gidin deyin odanın önünü boşaltsinlar hasta rahatsız oluyor dedim doktor yüzüme baktı ve dişariya çikti

Saruhanlı ailesinden.

Hepsi donmuş vaziyete duruyordular az önce biricik kız kardeşine ne demiştiler öyle Barlas kendisine gelerek küfür savurdu ne yaptım ben dedi ayle pişmanlıkla kapıda dururken birden doktorlar koşarak odaya girdiler

Barlas"noluyor kardeşime biri birşey söylesin artık lütfen cevap verin derya lütfen cevap ver abicim lütfen

Birden doktorun çıkmasıyla aile başina toplandi

Barlas"kardeşimin neyi var doktor niye odaya girdiniz

Doktor"derya hanımın dikişleri açilmiş dikiş atik lütfen odanın önünde durmayın hasta rahatsız oluruyor

Barlas"ne demek odanın önünde durma kardeşim içeride benim

Doktor"derya hanım dedi rahatsız oluyorum gitsinler diye

Aile üzgündü nasıl böyle birşey derlerdi ama Derya'nın gönlünü alicaklardi



Gözlerimi açtigimda akşamdi odaya baktığımda aile burdaydi evet artık aile ailem değil ben onlardan değildim benim uyandigimi gören Meryem hanım yanıma geldi

Meryem"kızım uyandin sonunda çok merak etik sadece donuk suratla bakıyordum ne gülüyor nede üzgün halimi gosteriyordum

Benim bakişimi farketmişlerdi

Barlas"kardeşim lütfen öyle bakma çok pişmanım senin için çok endişelenmiştim korktum senin komaya girdiğini söyledi doktor birde sabah uyanıyoruz ki sen yoksun kaçirildin zanetik bende bilmiyorum sana nasıl böyle birşey derim hiçbirşey demedim emir ve Emre'ye baktigimdaysa aileden uzak oturuyorlardı ikisi beni savunmuştu onlar benim uçuzlerimde benim onlara baktığımı gördüklerinde gulumsediler ben kolarimi açim onlara hemen gelip. Sarıldılar biz sarılırken diğerleri uzgunce bize bakıyorlardı

derya deniz (asker gerçek ailem)Where stories live. Discover now