Hello, Sir Yoshio.

CHAPTER 16

Nalu's Point of View

Hindi ako mapakali sa kinauupuan ko alam kong alam iyon ni Sir Yoshio. Para bang may nakatingin sa malayo at nag mamatyag. "Hey, Nalu okay ka lang?" Yoshio whispered.

I smiled back at him to show that I'm fine. He discussed the task that we will be doing for tomorrow's activity. Pagkatapos niyang mag-discuss ay nagbigay siya ng surprise quiz para sa aming lahat. Ang ilan sa mga kaklase ko ay nabigla dahilan para mag reklamo ang mga ito sa kanya.

Dumaan si Sir Yoshio malapit sa akin at nag hagis ng isang papel. Agad-agad ko 'tong binuksan.

Ngumiti ka riyan, mukhang stress ka ata sa surprise quiz na ibinigay ko. Dekiru yo! (You can do it) Sabay tayo uwi mamaya? Nakalagay sa papel at agad akong tumungo sa pagkakayuko at hinanap siya. Palihim akong ngumiti dahil sa ginawa niyang 'yon.

Kinuyumos ko ang papel at itinago sa bag dahil baka may makakita pa 'non.

I felt confident as I had studied diligently for the past few days. Kahit nasa ospital ako ng mga oras na iyon at naka-dextrose ako ay mas pinili kong magbasa ng mga dapat kong aralin. Ayokong nababakante ang araw ko ng walang ginagawa. As I answered each question, I could feel my brain working at full capacity, recalling all the information I had learned. I was determined to get a perfect score and prove to myself that all my hard work had paid off.

"In the count of ten, finish or not finish you have to pass your papers." Sir Yoshio announce.

"Sir! Wait lang naman po di pa po kami tapos nila Olivia." May complained in a very belligerent manner in class.

"three and half..." Yoshio continues to count.

The next few minutes felt like an eternity as Sir Yoshio reviewed our quizzes. My heart was beating so fast that I could almost hear it in my ears. Finally, Sir Yoshio announced the results and to my surprise, I had gotten a perfect score.

"Sir, halos parehas lang naman po kami ni Nalu ng sagot ah? Bakit naman po siya lang ang perfect score rito sa klase?" iritableng tanong ni Olivia. "How can you say that your answers are the same?" Tanong ni Sir Yoshio sa kanya. "Don't tell me you've cheated?" He asked.

"Sir obviously talagang magkaparehas kami ng sagot dahil nag-aral din naman po ako. 'Yan tayo e' may favoritism." She rolled her eyes and disrespected our teacher in front of the class. What a shame, Olivia!

"Excuse me? Wala akong favoritism dito, Olivia. I saw you awhile ago na nakatingin ka sa answers ni Nalu. So, I decided na ibagsak ka because of what you did. You need to learn from your mistakes." Nagsimula na ang bulong bulongan sa loob ng klase.

"Sa tingin mo tama ba ang ginawa mo? Ang iba ay nagpapakahirap na mag puyat para mag aral tapos ikaw lilingon ka lang sa kung saan at kukuha ng sagot ng iba?"
Anger thrummed through Sir Yoshio's veins.

"Class dismissed." Sabi ni Sir Yoshio dahilan para tumayo ang lahat at lumabas na ng silid. Nakita ko siyang umupo at hinapo ang ulo.

"I can't believe she's doing this nonsense attitude." Iniikot ikot niya ang ballpen na hawak niya. "Tara Nalu, libre kita ng kwek-kwek at palamig sa labas. Kaysa ma-stress ako sa kaklase mong puro inggit ang pinapairal sa katawan." Kinuha niya ang kanyang gamit at inaya niya akong lumabas na ng silid.