3.Bölüm *En Güzel Gün*

14 4 1
                                    

YENİDENNN MERHABAAA!

3. BÖLÜMÜMÜZDEYİZZ!

ÇOK HEYECANLI DEĞİL Mİİ WMSBDNNZMZMZ

EVET ÇOK UZATMADAN BAŞAK VE EYLÜL’ÜN TANIŞMASINI OKUYALIMMMM:))
------------------------------------------------------------------------

BÖLÜM 3
*EN GÜZEL GÜN*

Gözlerimi açtığımda güneş doğmuştu, bir dakika! Okula geç kaldım! Telefonumu elime alıp saate baktım. 08:56! Neee!! Geç kaldım!! Yatağımdan kalkacakken duraksadım, bir anda gülmeye başladım.
Çünkü bugün günlerden cumartesi!! Tatil!! Sonunda!
Tekrar yatağıma uzanıp yorganı göğsüme kadar çektim. Telefonumu elime alıp Instgrama girdim. Başak uyuyor muydu acaba? Ne bir mesaj vardı ne de bir şey. Günaydın yazsam sorun olur muydu?
Eylül, şimdiden bunaltma kızı lütfen. Haklısın iç ses, biraz zaman vermem gerekiyor.

Instagramdan çıkıp kulaklığımı taktım ve video izlemeye başladım. Karnımdaki gurultudan acıktığımı anlamıştım ama kalkıp hazırlamaya çok üşeniyordum.
Dün akşam yemediğim şekerlerim vardı yanımdaki çekmecenin üstünde. Karnın ağrır, aç karnına şeker yeme Eylül. Bir şeye de karışma iç ses. Çekmecenin üstünden şekeri alıp açtım ve yemeye başladım. Bir anda telefonum titremeye başladı, Başak’tan bir mesaj gelmişti. Ve bu günün en güzel bildirimiydi!!

“Günaydın.” demişti sadece. Olsun bu da çok güzel.

“Günaydın, Başak.”
Dedim yalnızca. Mesajımı hemen görmüştü ve yazmaya başladı.

“Beklettiysem özür dilerim.

Tam uyumaya devam edecektim ki aklıma sana verdiğim söz geldi :)”
Ekrana bakıp gülümsemeye başladım. Ama benim yüzümden uykusunu bozmasına izin vermeliydim.

“Hayır saçmalama, özür dileme lütfen.
Uyumaya devam edebilirsin, günler kaçmıyor, konuşuruz elbet:)”
Lütfen uyuma Başak lütfen.
Uykusuz mu kalsın kız, aptal Eylül.
Aptal sensin iç ses, sus.

“Olsun! Şu an seninle konuşmayı
çok istiyorum.” İşte bu!

“Emin misin, uykunu bölmek
istemiyorum:)”

“Eminim gerçekten.
Ama sen benimle konuşmak
istemiyorsan gidebilirim tabi.”

“Yok hayır konuşmak isterim,
gitme Başak.”

“Gitmem gizemli kız, hiç gitmem ama keşke”

“Ama keşke ne?”
Diye sordum tedirgince.

“Keşke seni tanıyabilseydim.”

Ben de keşke seni tanıyabilsem Başak. O kadar çok istiyorum ki...

“Şuan değil belki ama, tanıyacaksın
elbet bir gün.”

“Gerçekten mi?”
Gerçekten mi Eylül?

“Evet gerçekten, ama şuan bana zaman
ver olur mu hazır hissettiğim an
söyleyeceğim ve beni tanıyacaksın.”

Mesafelerin MucizesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin