Uppss yeni kitaba başladımmm umarım beğenirsinizz...
Bölümü geç attım kusura bakmayın🥹
Odamdaki pencerenin kenarına oturmuş eskiz defterime bir şeyler karalıyordum. gözüm yeni komşumuz olacak kişilere takıldı evlerini taşıyorlardı umursamadan çizimime devam ettim. annem kapıyı açıp içeriye girerek
"Kızım biz babanla teyzenlere gideceğiz istersen sende gel"
Başımı olumsuz anlamda sallayıp anneme baktım oda bana göz devirerek konuşmaya devam etti
"A sosyal olmayı kes artık Hayat"
"Anne ne işim var benim teyzemde"
"Kızım bir görün olur mu böyle aaa"
Anneme göz devirip dışarıya baktım gözüme kumral saçlı siyah t-shirt giymiş bir çocuk takıldı o sırada annem hemen lafa girdi tabii
"Yeni taşınan komşularımızı gördün mü"
"Hıhı gördüm anne sizin gitmeniz gerekmiyor mu"
"Doğru lafa tutarsan beni böyle olur"
Annem apar topar odadan çıktı. bende tekrardan dışarı baktım ve terasa çıkmak için altıma gri eşofman üstüme beyaz t-shirt ve siyah bir çeket aldım. eskiz defterim cüzdanım ve bir takım şeyleri alıp odadan çıktım mutfağa girip termosa kahve koydum ve sokak kapısını açtım karşımda duran eve baktım Pelin teyzenin evi... bana çizimi öğreten her anlamda beni destekleyen kişinin evi... ama artık o yoktu Pelin teyze bir ay önce kalp krizi yüzünden vefat etmişti yönümü hızla merdivene çevirdim ve hemen terasa çıktım. terasımızı komşularımızla ortak kullanıyorduk dairemizde dört aile vardı zaten. terastaki masanın üstüne eşyalarımı bıraktım ve sandalyemi çekip oturdum defterimi açıp kalemimi elime aldım kulaklıklarımı takıp çizmeye başladım portre çalışırken birden kapı açılma sesi geldi ilk başta umursamadım ama sonra birinin yanıma oturduğunu fark ettim kafamı çevirdiğimde yeni taşınan ailenin çocukları olduğunu gördüm ben ona anlamsızca bakarken bana tebessüm ederek konuşmaya başladı
"Merhaba çağan ben oturabilir miyim"
"Otur tabii bende Hayat memnun oldum"
Çağan ilk önce yanımdaki sandalyeye oturdu bir elini bana doğru uzatarak yüzüme baktı elini tutup sıktım ve konuşmaya başladı
"Bende memnun oldum"
Gülümseyerek önüme döndüm henüz tamamlamadığım portre çizimine devam ettim
"Çizim mi yapıyorsun?"
"Evet"
"Bakabilir miyim"
"Tabii"
Çağan yanıma iyice yaklaştı ve çizdiğim portreye baktı sonra hafif bir tebessüm ile bana baktı
"Çok güzel..."
"Teşekkür ederim"
Çağan ile uzun bir süre oturup sohbet ettik
En sevdiği renk maviydi, köpekleri çok seviyor hatta evdelerinde bir Sibirya kurdu beslediklerini söyledi, tuttuğu takım Beşiktaş, göz rengi ela, boyu 184, doğum günü 6 Haziran, burcu ikizlerdi, babasının tayini çıktığı için Ankara'dan Antalya'ya gelmişlerdi ne olur ne olmaz diye numaramı çağana verdim ve çağan'la vedalaştım oda evine gitti bende evime gittim anahtar ile kapıyı açtığımda hiç beklemediğim bir manzara karşıladı beni arkama baktığımda çağan bana bakıp içeriye girdi bende hızlıca içeriye girip kapıyı kapattım babam... çizimlerim... kalemlerim... babam çizim yapmamı doğru bulmuyor başka bir meslek seçmemi istiyordu babam ile göz göze geldiğimde bana sinirli bir şekilde baktı
"Ben seninle bu konuyu konuştum Hayat değil mi çizim yapmak falan yok demedim mi?"
"Baba ama..." Babam bağırmaya başladı
"Aması yok artık derslerine iyice yoğunlaş çizim falan yok bitti" kalemlerimi ve çizimlerimi poşete koydu ve kapının önüne attı
"Baba lütfen ama sen benim elimden hayallerimi alıyorsun şuan"
"Hayat yeter artık bu konuyu artık konuşmak istemiyorum"
Dolu gözlerimle odama gittim kapımı hızla kapattım yatağıma geçtim telefonuma baktığımda çağan'ın bana yazdığını gördüm
Çağan
Hayat İyi misin
İyiyim sorduğun için teşekkür ederim
Emin misin?
Evet iyiyim merak etme klasik babam :)
Resim yapmana izin vermiyor mu?
Hayır saçma buluyor başka bir mesleğim olmasını istiyor
Saçmalık bu senin hayalin
Evet ben şimdi biraz dinlenmek istiyorum sonra konuşalım olur mu
Peki ne zaman istersen bana yazabilirsin elimden geldiğince yardımcı olurum sana
Teşekkür ederim görüşmek üzere
Görüşürüz
Mesaj kısmından çıkıp telefonu komidinin üstüne bıraktım babama belli etmeden resim yapmaya devam edecektim ama beni yakalamaması için ne yapardım bilmiyorum. Çağan'la daha bugün tanışmamıza rağmen ona çok ısındım belki bana yardım edebilirdi ondan yardım istesem bana yardım edermiydi bilmiyorum. Belkide onunla konuşmalıydım ama daha yeni tanıştığı birine neden yardım etmek istesinki kafamdaki soruları bir kenara bırakıp yatağa sırt üstü yattım kafamı duvara çevirip düşündüm. Çağan'dan yardım isteyecektim ama ilk önce kendim halletmeye çalışacaktım. aklım hala babamın attığı resim eşyalarımdaydı. Gözlerimi kapattım ve kendimi uykuya bıraktım
Çok kısa bir bölüm oldu bu yaa ama olsunnn bir sonraki bölüm uzun olacakkk
