Bi saniye bu gördüğü kişi felixdi Minho ile ne işi vardı felixin? Hyunjinin sinirleri bozulmuştu ama hiç bozuntuya vermemeye çalışıp laptopuna döndü Minho içeri adımladı ve masanın önündeki sandalyelere oturdu felixde aynı şekilde yapmıştı ama o minhonun yanına oturmuştu bi süre sessizlikten sonra Minho konuşmuştu "ee noldu hyunjin bey 216. Kodu bulabildiniz mi?"hyunjin zaten sinirliydi bide bu adam alay edermiş gibi mi konuşuyor?hyunjin içinden sabır çekiyordu "Bulamadık Minho bulsaydık söylerdik zaten"diyerek terslemişti Minho umrunda olmadan yanındaki bedene baktı ve sonra tekrar hyunjin döndü "sanırım evinizde bir takım sorunlar olmus"
"Ee yani olmuşsa sanane?"
Hyunjin aşırı sinir olmuştu Minho elinde kalıcaktı birazdan "ya tabi bananede bu küçük bizim eve geldi bizde zaman geçirdik hyunjin bey artık gönlünü mü alsanız napsanız şimdi isterseniz bizd-"
Minhonun sözünü kesen hyunjinin nefes alısıydı "Minho sen çık"Minho bişi demeden kapıya ilerlemiş ama tam kapıyı açıcakken arkasını dönmüştü "he bide hyunjin bey küçüğü üzmeyin lütfen"diyerek çıkmıştı şimdi iş hyunjin kalmisti gönül almak..Seungmin Chan beyin kahvesini hazırlıyordu Chanda odasında dosyalar ile uğraşıyordu seungmin eline kahveyi alarak chanın odasına ilerledi geldiğinde kapıyı tıktıkladı "gel"sesi duyar duymaz içeri girdi kapıyı kapattıktan sonra kahveyi masaya bıraktı ve Chana döndü "Chan bey izninizle bisi anlatmam gerek"Chan kafasını olumlu salladığında seungmin ilk derin nefes aldı ve sonra konuşmaya başladı "Yeji hanım 18. Kod ile ilgili bilgiler bulduğunu söyledi ayrıca 216. Koddan sonra 314. Kodunda ortadan kaybolduğunu söyledi 18. Kodun izlerine göre bazı parmak izleri varmış ama kime ait olduğunu hala bulamadılar"konuşması bitikten sonra yine derin nefes aldı seungmin
"314. Kod? Nasıl kaybolabilir neden bütün kodlar kayboluyor anlamıyorum sanırım bu kodlar için özel bir yer yapmamız gerekicek başka bilgin var mı?"
"Ah hayır efendim başka bişi söylemediler"
"Pekala...Ryunjin hanımdan bana dosyaları getirebilir misin?"
"Tabiki!"
Seungmin son sözün söyleyerek odadan çıkmıştı ve şimdi tek işi ryunjin hanımı bulmaktı...
Hyunjin hala koltuğunda oturuyor Felix ise elleriyle oynuyordu ikisindende ne ses nede bir tıkırtı vardı sanki dilleri kopmuş gibilerdi Felix çok sıkılmıstı boş boş oturuyor ellerinle oynuyordu nerdeyse yara yapmıştı
Hyunjin laptoptan kafasını kaldırarak felixe bakmıştı ellerinle oynayan minik bir beden gözleri ellerine kaymıştı felix yara yapmıştı tüm ellerini hyunjin artık dayanamayıp ayağa kalkmıştı felixin yanına adımlayarak önünde durmuştu eğilip felixin ellerini tutmuştu felix hala hyunjinin yüzüne bakmıyordu hyunjin yaptığı hatayı fark etmişti kendine inanamıyordu kendi hatasını ilk defa fark etmişti kendini suçlu görüyordu normal umursamazdı
Hyunjin felixin çenesine elini koyarak yüzüne bakmasını sağlamıştı felixin büzülmüş dudaklarına gözü kaymıştı sanırım.... Öpmeden duramicakti "bebeğim...biliyorum affetmiceksin ama hatamın farkına vardım o an çok sinirliydim sinirliyken hiç bir şeyi fark etmiyorum suan fark ettim ve gerçekten özür dilerim"diyerek yapışmıstı o kiraz gibi dudaklara
Belki hyunjin ilk defa özür dilemişti ilk defa kendi hatasını fark etti aşk insana neler yaptırıyor acımasız hiç bir şeyi umursamayan hyunjine bile neler yaptırdı ne demişler en büyük aşklar kavgayla başlar.....
———————————————————————————
Geç gelen bir yb
Kısa oldu
İnşallah beğenirsiniz
Oy vermeyi unutmayın
20 oy gelene kadar diğer bölümü yazmayacağım
BYASASA😻😻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sorarlarsa öldü dersin//HYUNLİX//
Non-FictionFelix gittiği barda Hyunjinle karşılaşacağını nerden bilebilirdi ki? (Angs değildir) HYUNLİX