ÖĞRETMEN | BxB

1

Hoş geldinnn🎀
Okurken bol bol yorum yapmayı unutmayınnnnn
Keyifli okumalarrr🤍🌟🌷🎀‼️
____________________________________

Kafamın dibinde susmak bilmeyen alarm ile afalladım. Hayır uyumuyordum. Alarmın çalmasını bekliyordum. Yavaşça yataktan doğruldum. İlk iş olarak lavaboya girdim. Klasik günlük işlerimi hallettikten sonra yüzümü yıkadım ve lavabodan çıktım.

Babam uyanmadan evden çıkmam gerektiği için yavaş hareket ediyordum. Yavaşça giysi dolabımı açtım. Altıma siyah bir eşofman üstüme beyaz bir t-shirt giydim. Hava hırkamı giyemeyeceğim kadar sıcaktı

Hızlıca çantamı sırtıma takıp yavaşça odadan çıktım. Odadan hiç ses gelmiyordu. Buda babamın uyanmadığının bir kanıtıydı. Babamın uyanmadigina sevinsemde çok belli etmeden kapıya doğru yöneldim. Yavaşça kapıdaki anahtarı çevirdiğim sırada arkamdan gelen ses ile kaskatı kesildim.

"Nereye?!" Kafamı çevirmeden omzunun üzerinden babama baktığım sırada tekrar bağırdı

"Nereye dedim!" Ona tamamen yüzümü döndükten sonra konuştum

"Okula." Bu kadar gizlemek istemiyordum artık. Okula gidiyorsam oda bunu bilecekti. Artık 17 yaşındaydım bana karışması saçmaydı. İstediğimi yapabilme hakkım vardı çocuk değilim artık bu yaşımda okumam gerekirken sırf o istiyor diye çalışmayacaktım

"Okula he..." Yüzüme indirdiği tokat ile aşağıya baktım.

"Evet. Okula" dediğim sırada yüzüme inen ikinci tokat ile kafamı kaldırd"Siktir git!" Akşam içmiş olmalıydıki gözleri kayıyor ayakta durmakta zorlanıyordu

"O kazandığın paraları içmek için harca-"

"Sende annene benziyorsun! İkinizden de nefret ediyorum! Siktir git bir daha bu eve geri dönersen yemin ediyorum oğlum demem! Şimdi defol!" Babam annem öldüğü günden beri beni bir kere olsun okula göndermiyordu. Anneme her akşam vurduğunu biliyordum.

Yavaşça evden çıktığım sırada okula gidiyordum. Çünkü gidicek bir yerim yoktu. Okula giremezdim belki ama bir yere gitmem gerekiyordu yanımda para yoktu. Tek senecegim okuldu.

Yaklaşık kaç dakika olsn 10 dakika sonra fln işte hayal edin çok üşendim yazmaya

Sonunda okulun önüne gelmiştim. Uzaktan bakıpta girememek çok zor geliyordu insana. Okulun kapısının oradaki kaldırıma oturdum kafamı duvara yaslayıp düşünmeye başladım
Ne yapacaktım?

Eve gidemezdim, babam bana çok sinirli. Babamın okula gitmeme kizmasinin sebebi en başından beri belliydi. Babam benim okumamı değil çalışmamı istiyordu. Beni ne zaman defter kitap başında görse kızıyor kitabı defteri yırtıyordu. Benimde kaydım bu okuldaydı... Annem ölmeden önce her gün gitmeye çalışırdım. Gitmediğim günler genelde annem için gitmezdim ama çoğu gün giderdim.

Arkadaş çevrem yoktu bu okulda. Tek tabanca gezerdim. Hocaların gözünde olmazdım pek. Derslerime çok çalışan ama sessiz biriydim. 12. Sınıfa geçtiğim günden beri hayatım tamamen değişti. Annemin ölümü ile beraber bir daha adımımı atamadım bu okula. Hep uzaktan izler veya bu kaldırıma oturup uyurdum. Hiç bir Allah'ın kulu da gelip ne oldu diye sormazdı.

Yavaşça okulun yan tarafındaki kaldırıma doğru yöneldim. Hiç tereddüt etmeden kaldırıma oturup sırtımı duvara yasladım. Ne yapacağımı düşünmekten başka bir şey gelmiyordu elimden. Yatacak yerim bile yoktu amk

Artık benden izinsiz kapanan gözlerime itaat ettim. Belkide en iyisi buydu şuan. Belkide her şey uyuyunca biterdi. Yada bana öyle geliyordu. Uyuyunca geçicek diye kandırırdım kendimi. Hiç geçmedi ama. Hiç bir zaman o yaralar uyuyunca kapanmadı.