hyunlix
felix her zamanki gibi bu günde gece dışarı çıkmıştı yolda yürürken ıssız bir sokakta kavga eden iki şahıs görür ama normal değildiler digeri elinden garip bir ışık çıkarıp uçarken diğeri eliyle ayni ışıkla diğerine bir şeyler fırlatıyordu...
SELAM YENI BÖLUM GELDİ HEHEHEH BİRAZ COK AZ GECİKTİ GALİBA AMA BENDE BİR FİC OKUYORDUM O YÜZDEN YAZAMADIM 🤭
╰──────______ __________________________
.𖥔 ݁ ˖ -𖣠- felix
yavaşça gözlerimi araladım, daha etrafımı net göremiyordum dışarıdan gelen seslele yağmur yağdığını anlamıştım, doğrulamak icin hamle yapacaktım ama ellerimi kullanamıyorum!,
felix hızla kafasını kaldırıp eline baktı elleri bir kelepce ile yatağa bağlanmıştı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
HEHHEHEHEHEH EHE HEHEHEH ohum şimdi şunu şöyle düşünün çünkü aklımdaki fantaze kelepce takma şeklini bulamadım iki elide bir kelepcede digeri ise yataga gecirilmiş ay dur çizeyim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
şöyle işte çarpılmış bir el oldu ama ohum ÇAKTIRMAYIN ÖZELLİKLE İSMİ Rose ile başlayan o okuycu çaktırma!)))))
noluyo amına koyiyiym
felix haraket edemiyordu,
"KİMSE VARMI YARDIM EDİN!!"
"ALO!"
"HEY YARDIM EDİNNNN!"
felix aralıksız bağırıp yardım isterken, bir anaa kapı açıldı, felix gelen kişiyi görunce korkuyla dahada yatak başlığına yaslandı,
hyunjin gelmişti
felix şokla ona bakarken hyunjin yatağa yanına oturdu,
.𖥔 ݁ ˖ -𖣠- hyunjin +pow
"dökül"
dedi hyunjin bir anda, felix bir şey anlamamıştı bu yüzden mal mal hyunjinin yüzüne bakıyordu,
"neyi dökül hem sen ne hakla beni kaçırıyorsun! bırak beni! polise şikayet edicem seni!!!"
hyunjin onun bu hallerine göz devirdi
"geçmişini anlat en yakın olduğun arkadaşlarını falan "
felix neden onun geçmişini öğrenmek istediğini anlamamıştı,
"neden söyleyeyim?"
"anlatırsan seni serbest bırakırım"
diye yanıtladı hyunjini, felix biraz düşündükten sonra anlatmaya başladı
"seulde(doğru mu yazdım bilmiyorum) doğdum ve halada burdayım ailem ile yaşıyordum okulu bitirince taşındım, çocukken fitnat diye bir kolej vardi oraya gidiyordum, orada 3 arkadaşım vardi selin leyla nazlı-"
hyunjin hızla felixin çenesinden tutup yüzünü yüzüne yaklaştırdı,
" bana bak felix, doğru düzgün anlat, yoksa yarım kalan işimi tamamlarım! "
felix düşündü ne yarım kalmıştı- hatırladığında şokla gözlerini açtı ay en son bu yamyam boynunu kemırıyordu!,
"tamam tamam"
hyunjin yavaşça bıraktı felixi,
"ailem öldü hiçbir akrabam beni kabul etmedi bu yüzden yetim haneye verdiler, orda 7 arkadaşım vardi,"
felix biraz durup düşünmeye başladı
"biri samdi digeri i.n sonra lee know ve minnie binnie chan, ve jiss"
dedi felix hyunjin ise duydukları ile emin oldu bu oydu!
hyunjin hemen felixe sarıldı sıkı sıkıya felixin beline sarıldı,
felix ise şaşkınlıkla bakıyordu ona
çocukluk aşkını bulmuştu, hemen hyunjin onun kelebcesini acicakti ki anahtarın yerini unuttuğunu hatırladı bu yüzden kelepçeyi kırdı
"hey daha bitmedi!"
dedi felix, hyunjinde ona bakarak gülümsedi minik bebeginin ondan sonra daha neler yaşadığını merak etmişti bu yüzden devam etmesi icin gülümsedi, şu an çok mutluydu onun icin değerli olan insanı bulmuştu çocukluğu onunla geçmişti hayatı ona bağlıydı resmen her zaman birlikte gelecekle hayaller kurarlardi, yongbok bilmesede sam ona aşktı, ben ona aşıktım halada aşığım zaman her şeyimi değiştirmiş olabilirdi ama kalbimdeki o acı duyguyu ve o aşkı hiçbir zaman değiştiremezdi, belki onu gördugumde onu tanımadım belki ondan nefret bile ettim beynim unutmuş olabilirdi ama kalbim hayır işte bu yüzden onu orda bırakmak istemedim bu yüzden o diğerlerinden farklıydı, çünkü kalbim hala onu tanıyordu
"bir kaza geçirdim ondan sonra cogu şeyi hatırlamadım yanı o saydığım kişilerin yüzlerini yada gerçek isimlerini yada nasıl biri olduklarını ailemi bile hatırlamıyorum,"
dedi felix gözunden akan bir damlayla,
hyunjin duyduğu şeyle şaşkınlıkla felixe baktı,
" nasıl yanı?, "
dediğinde felix kafasını eğip eliyle oynamaya başladı
" aslında ismim felix değilmiş,... gerçek ismimi bile bilmiyorum, hatırlamayada çalışmadım,"
dediğinde hyunjin kaşlarını çattı
"neden?"
felix derin bir nefes alıp konuşmaya başladı,
"doctorun dedigine göre hatırlasam ya öleceğim yada sakat kalacağım, nedeni ise uzun süredir geçmişte olan olayları hatırlamadığım için olaydan birazını hatırlarsam beynim geri kalanını hepsini hatırlamak istermiş, bu yüzden psikolojiye bağlı olarak bende hatırlamak için kendimi zorluyacakmışım böylece beynimde herhangi bir damarın patlaması an meselesiymiş eğer patlarsa dediğim gibi işte ya öleceğim yada sakat kalacağım "
