Umut

Söz

18 Nisan 2001 - Rize

Gözlerini kocaman açmış , abisinin gelmesini bekliyordu Zeynep . Çünkü anca o zaman dışarı çıkabilecek , Kadir ile oyun oynayabilecekti .

Bir yandan  okul zilinin çalmasını bekliyor bir yandan da okul müdürüne  kızıyordu çocuk aklıyla.
Neden onu okula almamıştı ki ?
Tüm arkadaşları okulda oyunlar oynuyordu , hatta yarım akıllı abisi bile bu senenin sonunda 3. Sınıfa geçecekti.  Zeynep abisinden yüz kat daha zeki olduğunu biliyordu . Ama kimse onu anlamıyordu bir de bunlar yetmezmiş gibi ona çocuk muamelesi yapıyorlardı .

Zeynep bu düşüncelerle boğuşurken kapının zili çalmaya başladı . Bu saatte sadece abisi Kenan gelirdi . Koşarak kapıyı açtı .

"Nerde kaldın ula ?  Kaç saattir zili çalıyoruz niye açmıyorsun ? "  dedi Kenan çantasını koltuğa fırlatarak .

" Nerde kalacağım ya dışarı bakıyordum . Hem sen daha on'a kadar saymayı bile bilmiyorsun bir de saati mi hesaplayacaksın   kot kafali ? " dedi  Zeynep yüzündeki kocaman gülümsemeyle

" İnsan abisine kot kafali der mi kızım , seni babama söyleyeyim de gör gününü . Hem ben saymayı biliyorum  sadece bazen kafam karışiyi. "

" He söylersin babama hatta selamımı da söylersin.  Ben de senin okul kitapları için aldığın parayı boşa harcadığını söylerim . O zaman ikimiz birden yanarız ."

" Sen o minik aklın ile beni mi tehdit ediyorsun ula ?"

" Ya ben seni niye tehdit edeyum,  gerçekleri anlatmak ne zaman beri tehdit oluyor ?
Hem sen benim dışarıda Kadir ile oynamama izin verirsen ben niye seni babama söyleyeyim "

"Çıkarcı köpek seni , tamam git oyna ama çok terleme ."

"Emredersiniz başcavuşum ."

Zeynep koşarak  Fırtına deresine gitti.  Kadir ve diğerleri onu orada bekleyeceklerdi.  Derenin kenarına oturup gelmelerini bekledi.   İçinden  10'a kadar  saymaya başladı . Kaç kere saydı bilmiyordu  ama gelen kimse yoktu . Bir süre sonra Kadir'i gördü . Bir elinde sapan diğer elinde futbol topu ona doğru geliyordu .

"Bugün erkencisin ufaklık.  Okul biteli daha yarım saat bile olmadı ." dedi Kadir  etrafı inceleyerek.

" Hı ne demezsin kaç saattir sizi bekliyorum Kadir bey ."

" Ula  ufaklık sanki saymayı biliymişsin gibi konuşuyosun orda ."

"Biliyorum tabi bak şimdi . 1,2,3 ,5 ,6 ,7 8 ,9,10 ."

" 4'ü ne yaptın kızım  . Hem daha devamı var bunun ."

" Ne demek devamı var ula. Ben bunları zaten zor öğrendim bir de devamı mi gelecek."

Kadir gülerek cevap verdi " Ne sandın ufaklık daha bir sürü var onun gibi . Sen onları boşver de yer aç bana , ayakta mı bekleteceksin beni ."

Zeynep , Kadir için ufak bir yer açtı .

"  Bu ne kızım ,  kuş mu sandın sen beni   nasıl sığayım buraya ." dedi Kadir ters ters bakarak

Zeynep biraz daha yana kaydı
" Adam olana çok bile ama  madem bu kadar yalvardın gel buraya otur ."

" Sağolasın ufaklık bu iyiliğini hiç unutmayacağım" dedi Kadir sinirli bir şekilde .

" Bana bir daha  ufaklık dersen seni bu fırtınadan aşağı  bir  fırlatırım , derenin diğer ucuna kadar yüzerek çıkmak zorunda kalırsın ."