Prenses Cordelia buz gibi bi günde dışarıyı izliyordu. Yağan karın kapladığı o muhteşem beyazı izlerken üşümeyi bile unutuyordu adeta. O güzel manzara içini huzur ile kaplıyordu. Kış, Prenses Cordelia'nın en sevdiği mevsimdi. Kış aylarında dışarıya çıkınca ne giyerse giysin açık kahverengi saçları ışıl ışıldı
gözleri adeta siyah bi boncuk gibi parlı-
yordu. O gün içini anlaşılmaz bi mutlu-
luk kaplamıştı. Hemen ardından şapka-
sını ve eldivenlerini alıp dışarıya çıktı.
Biraz gezindi babası için endişeliydi.
Bi anda hastalanıp yatağa düşmüştü.
Fakat eve geldiğinde içindeki o mutluluk
ışığı bi anda sönüverdi. Evdeki insanlar-
ın yüzünden düşen bin parçaydı. Koş-
arak babasının yanına çıktı ablaları
oracıkta ağlıyordu. Babasının öldüğünü görünce yıkılmıştı. Kraliyet ailesinin avukatı iki saat içinde gelmişti. Babalarının vesayetini okumuştu. Cordelia'nin hayatı tek cümle ile değişmişti. O günden sonra prenses Cordelia değil "Biritanya Kraliçesi Cordelia" olmuştu. Babasının tek vesayeti buydu.
Okuduğunuz için teşekkürler.
~Darla☆Elona
