YARİME DOKUNMAYIN || BXB

bölüm|3

O günün gelmesini istemediğinde zaman  hızlı akardı ya hani, aynen öyle olmuştu. Bir ay şu gibi akıp geçmiş, Ahmet ve çocuk gelin Nazlı'nın nikahı için köyün dua bilmeyen kıytırık imamı eve çağırılmıştı. Dakikalar sonra ise Nikah kıyılmış Nazlı gerdek odasına götürülmüştü.

"Hadi oğlum beline kuvvet"

Annesinin sözleriyle içi sızladı Ahmet'in. Bakışlarını Aliş'e çevirdiğinde güzel gözlerinin akmaya hazır yaşlarla dolu olduğunu gördü. Yine de gülümsemişti Aliş, Ahmet'in bunu yapmaktan başka çaresi olmadığını en iyi bilen kişilerden biriydi. Tekrar güzel bir gülümseme gösterip, Ahmet'le kaldıkları odaya girdi. Titreyen elleriyle kapıyı kilitledikten sonra, bedenini yere bırakıp yumruklarını sıkarak ağlamaya başladı. Canı öyle çok yanıyordu ki, kalbi ateşin içine atılmış gibiydi. Sevdiği yan odada gerdeğe girecekti ve bu dayanılmaz birşeydi...

Kapıyı açıp odaya girdi Ahmet, Nazlı yüzünde örtülü olan duvakla ve köye özel gelinlik adı altındaki kefenle oturuyordu yerde serili olan yatağın üzerinde. Ahmet kapıyı kapatıp sırtını kapıya dayadı. Nasıl yapacaktı bunu, sevdiği vardı hem de yan odada. Sevdiği olmasa o daha bir çocuktu, allah bunu kabul eder miydi. Cebindeki altın bileziği çıkartıp Nazlı'nın yanına ilerledi, yüz görümlüğüydü. Hemen yanına diz çöküp oturdu. Eli gitmiyordu kızın yüzünü açmaya. Elindeki bileziği kucağına bırakıp "yüzünü aç" Diye söyledi.

Nazlı korkudan titreyen elleriyle yüzünü açıp ağladığı belli olmasın diye başını önüne eğdi. Öyle çok korkuyordu ki, ailesinin verdiği kararın kurbanı olmuştu daha oyuncak oynayacak yaştaki Nazlı..

"Nazlı..."

Dudaklarından acı bir hıçkırık kaçtı Nazlı'nın, kocası olacak adamın yüzünü bile daha şimdi görecekti..

"Nazlı bana bak bacım"

Duyduğu kelimeyle başını Ahmet'e çevirdi Nazlı, Ahmet o an anlamıştı Nazlı da en az kendi kadar kötü hissediyordu şu an.

"Ağabey" Dedi Nazlı gözyaşları durmadan akıyordu. "Ağabey ben çok korkuyorum"

"Korkma Nazlı, sana elimi sürmeyeceğim"

"Doğru mu söylüyorsun?"

"Evet, ağlama. Onlar bizi kendi aralarında eş yaptılar ama, ben sana eş olamam Nazlı. Olamam çünkü sen benim kardeşim sayılırsın bir de ben... Benim kalbimde başkasının sevdası var"

"Ahmet ağabey, ben... Ben de başkasını seviyorum.. Neden yaptılar bize bunu"

"Başkasını mı seviyorsun kim?"

"Kızmayacaksın"

"Kızmayacağım söyle"

"Cemil amcanın oğlu hasan"

"Hasan mı? Neden istemeye gelmedi seni o zaman"

"Geldi geldi ama, durumları yok diye vermedi babam" Dedi Nazlı, döktüğü göz yaşının haddı hesabı yoktu"

"Ağlama, herşey yoluna girecek. Sen benim bacımsın Nazlı, bu asla değişmeyecek anladın mı?"

"Anladım ağabey, allah senden razı olsun"

"Senden de Nazlı, senden de. Hadi yatıp uyu"

"Tamam"

Nazlı yorganı açıp içine girerken Ahmet saat gece yarısını geçene kadar gözünü kırpmadan oturmuştu. Yan taraftaki sevdası şu an ne haldeydi, her saniyesi onu düşünerek geçiyordu. Evde hiç ses kalmayınca yavaşça kapıyı açıp tekrar yavaşça kapattı. Ortalıkta kimsecikler yoktu, herkes yatmıştı.