Jeff the Killer x reader

1.Bölüm

(Berry'nin anlatımıyla)

Kendi kendime defalarca lanet ediyordum.Neden aptal gibi geceye kalmıştım ki eve gitmek için?Arkadaşım Maya'ya da hayır diyemiyorum ki.Bide gece saat 10'a kalmamışım gibi ara sokağa girdim.Ödüm kopuyordu.Sonra aniden tam yan tarafımdaki sokaktan bir konuşma sesi duyup kafamı o yöne çevirdim."Sadece uyu".Duyduğum şey tam olarak buydu.Keşke kafamı hiç oraya çevirmeseydim.Siyah,omzuna kadar uzun saçları olan bir kişi bir adamı bıçakladı.Bir dakika,ben az önce bir cinayete mi tanık oldum. Ben bunları düşünürken katil kafasını bana çevirdi.Muhtemelen sonum gelmişti.Bana uzun ızun baktı ve üzerime doğru yürümeye başladı.Ben ise geri geri ilerliyordum.Taki soğuk duvarı hissedene kadar.Aramızda az bir mesafe kala durdu.Beni baştan aşşağı süzdü ve gözlerini gözlerime dikti.

Jeff:Bu saatte burada ne yapıyorsun güzellik.Senin gibi zayıf biri için fazla tehlikeli değilmi?

Böyle dedikten sonra güldü ve sweatinin cebinden bir bıçak çıkarıp boynuma dayadı.

Jeff:Korkma,sana birşey olmayacak.Ama eğer benimle gelmeyi reddedersen sen ve tüm ailen ölür.

Donakalmıştım.Sadece ben olsaydım neyse ama tüm ailemin ölmesine izin veremezdim.Uzun bir süre sustum ve cevap verdim.

Berry:Ta-tamam ama söz verebilirmisin,aileme birşey yapmayacağına?

Jeff:Hahahah gerçekten aileni bu kadar önemsiyormusun.Tamam öyle olsun.Hemen şimdi benimle geliyorsun ve gidiyoruz.

Berry:N-ne hemen şimdi mi?

Gözlerim dolmuştu.Aileme veda bile edemeden bu katille mi gidecektim?

Jeff:Evet,hemen şimdi gidiyoruz.Yanımda yürü ve sakın bir yere ayrılayım deme senin için kötü olur.

Berry:Ta-tamam.Bir yere ayrılmam.

Böyle dediğim gibi yürümeye başladı.Çok hızlı yürüuordu ve benden daha uzundu.Sanırsam boyu 1.76 falandı. Ben onun yanında kısa kalıyordum.Boyum 1.63'dü.Birkaç dakika yürüdükten sonra yerleşim yerine yakın olan o koca ormanın girişindeydik.Bir an durdu ve bana bakmaya başladı.

Jeff:Burada bana elini ver.Ormanın içi çok tehlikeli.Yem olmak istiyorsan o başka tabii

Yem olmak derken neyi kasdediyordu.Vahşi hayvanlarmı yoksa başka birşeymi?Sonrra bana elini uzattı.Elim titreye titreye elini tuttum.
Sırıtmaya başladı.Zaten korkuyordum ondan böyle daha da değişik görünüyordu.

Jeff:Kaç kere diyicem.Sana zarar vermiycem.Korkmana gerek yok.Biraz cesur ol.

Berry:Sen bir katilsin ve bana benden korkma mı diyorsun.

Jeff:Evet.Ayrıca seri katil desen daha doğru olur.

Bide bununla övünüyor muydu?Yine de bu adını bile bilmediğim çocuğa sinirlenmek istemiyordum.En azından ben biraz mantıklı davranmalıydım.Ben bunları düşünürken kocaman çok güzel bir malikane gibi bir yerin önünde durmuştuk.Sonra tekrar bana dönüp uzun uzun baktı.

Jeff:Adın ne?

Berry:Ha?

Jeff:Adını sordum.Adın ne?

Berry:B-berry

Jeff:Güzel isimmiş.Bende Jeff.Şimdi seninle içeri giricez.Burası birnevi benim evim.İçerde benim gibi bir sürü katil var.İlk olarak ben demedikçe konuşma ve sakın elimi bırakma. Onlardan korkmana gerek yok.Ben varken birşey yapamazlar.İlk olarak patronumun toplantıdan çıkmasını bekliyeceğiz.Sonra ben ve sen benim diğer kulübeme taşınıcağız.Anladın mı?

Sadece kafamı aşağı yukarı salladım.

Jeff:Son olarak telefonunu bana ver.

Dudağımı dişledim.Tam da bundan korkuyordum.Sadece öyle bekliyordum ve ne yapacağımı düşünüyordum.Ama o elini siyah pantolonumun cebine attı ve telefonumu aldı.Öylece elinde tutuyordu.Sonra bıraktığı elimi geri tuttu ve kapı kolunu indirdi...

Nasıldı?