Hayalet avcısının yaşadığı Tranquility kasabası, Tucker Cove'dan arabayla iki saatlik mesafedeydi. Haritaya göre kuş uçuşu sadece doksan kilometreydi ama ben bir arka yoldan diğerine sapıp sahilden karanın iyice iç taraflarına doğru ilerlerken, Tuttuğun yol yanlış sözünün halime bire bir uyduğunu düşünüyordum.
Ahırları çökmüş, terk edilmiş çiftlikleri, uzun zamandır nadasa bırakılmış ve otlarla istila edilmiş tarlaları geride bırakıp ağaçlardan güneşin görülmediği ormanlık araziye girdim. GPS'im beni, hiçbir yere çıkmıyormuş gibi görünen bir yola soktu ama ben nerede olduğumu kesinlikle bilemediğimden, hoparlörden çıkan o sinir bozucu sese uydum.
Birkaç kilometredir tek bir araba bile görmemiştim ve olduğum yerde dönüp duruyor muyum diye şüphelenmeye başladım. Nereye baksam sadece ağaç görüyordum, aldığım virajlar birbirine benziyordu.
Sonra yol kenarındaki, yan tarafında uçuk mavi renkte kelebek resminin olduğu posta kutusunu gördüm. 41 numara burasıydı. Doğru yerdeydim.
Arabam araba yolunda seke seke ilerlerken, ağaçlar biraz ileride seyrekleşti ve Maeve Cerridwyn'in evi göründü. Hayalimde hayalet avcısının evini karanlık ve meşum bir yer olarak canlandırmıştım, oysa ormanın içindeki bu kır evi, yedi cücelerin yaşayabileceği bir yere benziyordu.
Arabamdan indiğimde rüzgâr çanlarının sesini duydum. Evin arkasında, hayaleti andıran beyaz gövdeleriyle ormanın bekçileri görünümündeki huş ağaçları vardı. Güneş alan ön bahçeye adaçayı ve yabansümbüllerinden oluşan şifalı bitkiler ekilmişti.
Bahçe içindeki doğal taşla döşeli patikayı takip ederken, mutfakta kullanmaya aşina olduğum her zamanki dostlarımı gördüm: kekik ve biberiye, maydanoz ve tarhun otu, adaçayı ve güveyotu...
Ama bilmediğim başka şifalı otlar da vardı ve ormanlık arazinin bu noktasında bu bitkilerin ne tür gizemli amaçlarla kullanıldığını merak ettim. Aşk iksiri yapmak için olabilirdi mesela veya iblisleri savuşturmak için... Çöme- lip mavi meyveleri ve minik mor yaprakları olan bir sarmaşığı inceledim.
Ayağa kalktığım anda verandada bir kadının beni izlediğini görüp irkildim. Ne zamandır oradaydı?
+Y/n, gelebildiğine sevindim.Buraya gelirken kaybolmak çok kolay...
Maeve Cerridwyn hayalimdeki hayalet avcısı tipine hiç de uymuyordu. Ne gizemli ne de korkutucuydu; tatlı yüzlü, minyon bir kadındı. Güneşten yüzünde çiller çıkmıştı, soluk mavi gözlerinin çevresinde derin kırışıklıklar vardı ve koyu renk saçlarına yer yer aklar düşmüştü.
Bu kadının hayaletleri sindirebileceğini, iblislerle mücadele edebileceğini düşünemiyordum; hayalet ve iblislerle başa çıkmaktan çok, olsa olsa onlara kurabiye pişirebilirmiş gibi geliyordu.
+Beni görmek için onca yol gelmek zorunda kaldığın için üzgünüm. Normalde müşterinin evine ben giderim ama arabam hâlâ tamirde.
-Sorun değil. Bugün evden biraz uzaklaşmak iyi geldi.
Bahçesine baktım.
-Burası harika. Ben yemek yazarıyım ve daha önce denemediğim şifalı otlar bulmaya çalışırım sürekli.
Maeve biraz önce hayranlıkla baktığım sarmaşığı işaret etti.
+Bunu yemeklerde kullanmak istemezsin.Güzelavratotu denir buna.Ve bu da Ölümcül köpeküzümü... Birkaç tanesi insanı öldürmeye yeter.
-Neden yetiştiriyorsun o zaman?
+Her bitkinin bir faydası vardır; zehirli olanların bile. Alkolle karıştırılmış güzelavratotu, yaraların iyileştirilmesinde faydalıdır ve anestezik olarak kullanılabilir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Gelen - Bang Chan
Ciencia Ficción❗Yeni kitap❗ Tess Gerritsen'dan mükemmel bir kurgu... ❗UYARLAMADIR❗ "Onca zamandır beklediğim sendin"
