Sabahın erken saat'leriydi ve yine uyuyamamıştım neden kendime bunu yapıyordum? Açıkçası bunun cevabını bende bilmiyordum. Çalan alarmı kapattım sanki uyuyormuşum gibi birde alarm kuruyordum.
Yataktan kalkıp banyoya gittim yüzümü yıkamak için ardından giyinmeye başladım Üzerime beyaz bir gömlek alıp altıma da mavimsi bir pantolon giydim.
Saçlarımı yapmak için Lavaboya gidecegim anda ayak parmaklarım makyaj masasının ayak kısmına çarpmıştı "Sikeyim her sabah bu acıyı çekmek zorundamıyım ben?"
Kendi kendime küfür ler savururken ayağımı tuta tuta lavaboya gittim
Dişlerimi fırçalayıp ardından da saçlarımı at kuyruğu yaptım. Telefonu elime alıp saate baktım 7:55 'ti restorand 8:30'da açılıyor daha yarım saatim var sayılır.
Ama evim uzaktı ve büyük ihtimalle yine geç kalıcaktım.
telefondan aslı'ya mesaj attım beraber çalıştığım ve sevdiğim bir arkadaşımdı
"İdare edebilirmisin beni 10 dakika?"
"Sanada günaydın minel cim "
İlk gülen emojisiyi atıp ardından Üzgün olan emoji atttim
"lütfen "
"Of minel atma dedim sana yüz kere şu emojiyi tamam erken gelmeye bak"
"Tamam aslıcım iki dakikaya ordayım"
Diyip telefonu çantaya koyup Ayakkabılarımı da giyinip arabanın anahtarını alıp evden çıktım arabaya binip hemen yola koyuldum
⏳
Neredeyse 25. Dakikada varmıştım 5 dakika erken gelmiştim restoran da girip çalışanların soyunma odasına gelip gömleğimi çıkartıp her zamankinden bir tişört giyip ardından önlüğümü takıp işe koyuldum
masaları silmeye başlayip dün geceden kalan işleri aslı nın yerine yapıp mutfağa gectim aslıda yeni geliyodu.
" Aslı hanımlar teşhif etmisler" dedim ve o da yarım ağız gülmüştü "bundan sonra böyle minel cim hep senmi geç kalıcaksın?"
"İdare etme sırası sende diyorsun yani?" dedim
"aynen öyle güzelim ne kadar da iyi anlamışsın konuyu" güldüm "iyi bakalım öyle olsun" diyip göz kırptım ondan sonrada müşteriler gelmeye başlamıştı ve
Gün bizim için yeni başlıyordu.
⏳
Saat ler öğleni buluyordu ve biz aslıyla iki dakika bile soluklanamamıştık çalıştığımız restorant fazlasiyla bilinen ve oldukça müşterisi olan bir yer di.
Son siparişide servis ettikten sonra mutfağa attım kendimi "Bu ne,be bu insanlar hiç mi doymuyor?" Menekşe abla güldü,burda şef olarak çalışıyor du
"bu insanlar doysa sen nasıl doyucaksın güzelim?"haklıydı çünkü onlara bağlıydı doyup doymamam, onlar gelmezse nasıl kazanıcaktım?" ya menekşe ablacım tamam gelsinler gelsinlerde hepsi bi anda gelsin neden birisi gittiği gibi birisi geliyo" dedim ordan aslıda mutfağa girip minel haklı iki dakika
soluklanamıyoruz bile kan ter içinde kaldık" diyip bana hak vererek
"Bilmiyorum çocuklar ama yapacak bir şey yok "dedi haklı yoktu"
Biz konusurken restorand müdürü semih bey mutfağa girip bana bakarak konustu
"minel yarım saat içinde hazır ol önemli bir müşterimiz gelicek ve masayla sen ilgileniceksin unutma çok önemli küçük bir hatanda kendini kapının önünde bul!
İç çekerek "tamam semih bey dikkat ederim"dedim gözlerimi gözlerine dikmişti "gözüm üzerinde olucak " diye geldigi gibi gitti "varya ilerde zengin olursam ilk işim bu restorand'ı alıp bu adamı da kovmak olucak " hepsi bir ağızdan güldüler.
