Chapter 3: ☆☽
Ezranth found himself in the backyard of Aurelia's house, where Ezrant spacecraft had crash-landed. They hoped to find the item that would restore the spacecraft. They decided to enter the forest, hoping to find the item.
As they took their first steps into the forest, they were greeted by the breathtaking beauty of nature.
"Ang ganda ng lugar na ito," bulong ni Aurelia. "Parang iba ang atmospera dito sa loob ng gubat, tama ang aking hinala napakaganda nga dito sa loob, hindi ito nakakatakot mas nakakaginhawa pa ito." manghang-mangha si Aurelia sa mga nakikita niya, she were amazed by the stunning beauty of nature.
''Yes, it is, but we mustn't forget our purpose. We need to find that item before nightfall." Ezranth said.
Tuloy-tuloy silang naglakad sa gitna ng kagubatan. Habang naglalakad, napansin nila ang mga kakaibang tunog na parang nagmumula sa di kalayunan sa pwesto nila. Naging alerto naman silang dalawa. Umuna si Ezranth habang nasa likod si Aurelia ang kamay nito ay tila ba pinoprotektahan si Aurelia.
''Stay behind me. I won't let anything happen to you.'' seryosong wika ni Ezranth.
''Why are you standing in front of me? I can protect myself, you know.'' wika ni Aurelia sabay irap kay Ezranth.
''I know you're strong, but between the two of us, I have the superpowers, and I won't let anything harm you." wika nito habang nasa unahan pa rin ang tingin.
Sinundan nila ang tunog hanggang sa kanilang makita ang isang soro na nanghihina may mga kasama din itong maliliit na soro, ito ata ang anak nito, pinoprotektahan ng inang soro ang anak niya gamit ang malambot na buntot nito.
Maingat na lumapit si Ezranth sa soro, alam niya na ito'y may likas na instinct na protektahan ang sarili at ang mga anak nito. Habang lumalapit ito, lumikha ng tunog ang soro, ang mga mata nito'y puno ng takot at pagdududa. Ezranth raised his hands in a gesture of peace, trying to convey their intentions.
''Easy there, little one. We mean you no harm. We just want to help." he calmly said.
Naramdaman ni Aurelia ang kaba ng soro, dahan-dahang umupo ito sa lupa ng kagubatan. Umaasa siya na kayang niyang pakalmahin ang takot na soro.
''Kami ay mabubuting tao, makakasiguro kang hindi ka namin sasaktan. Nais lang namin na matulungan ka." malumanay na winika ni Aurelia.
Pinagmasdan ng soro si Aurelia sa loob ng ilang sandali. Slowly, it approached her, nagpigil ng paghinga si Aurelia, natatakot din siya na baka kagatin siya nito. Bigla, naglabas ng malambot na ungol ang soro, nagpapahiwatig ng malalim na sugat sa paa nito. Naging malungkot si Aurelia sa nakitang sugat ng soro.
''Sino ang gumawa nito sayo?'' naaawa na saad ni Aurelia.
Lumapit si Ezranth sa dalawa, dahan dahan itong umupo upang ipahiwatig sa soro na mabuti siyang tao. Inangat niya ang palad niya at tinapat nito sa sugat ng soro, unti-unting naghilom ang sugat ng soro ngunit nanghihina pa din ito.
''There, that should do it. It may take some time to heal, but you'll be alright." wika ni Ezranth.
Matapos alagaan ang sugat ng soro, napagtanto nila na delikado na ang magpatuloy sa paghahanap ng hinahanap nilang bagay. Kailangan na nilang bumalik dahil mag gagabi na. Nagdesisyon ang dalawa na dalhin ang mga soro sa bahay dahil naghihina ang inang soro, hindi nito mapoprotektahan ang mga anak niya sa ganoong kalagayan.
"It's getting late, and it's not safe to continue searching. We should bring them back to my house." saad ni Aurelia.
They carefully lifted the injured fox and its three cubs, cradling them in their arms. The young foxes bodies are trembling because of the cold air. Aurelia held them close, providing comfort and reassurance.
As they made their way back to Aurelia's house, the moon began to rise, casting a soft glow on their path. Finally, they arrived at Aurelia's house, They carefully settled the fox and her cubs in a quiet corner, providing them with a warm bed of blankets and a bowl of water.
''Bukas nalang tayo nagpatuloy sa paghahanap, magpahinga kana at alam kong pagod ka.'' saad ni Aurelia at binigyan ng matamis na ngiti si Ezranth.
Nang pumasok ang sikat ng araw sa bintana, bumangon na sina Ezranth at Aurelia mula sa kanilang mahimbing na pagkakatulog, handang harapin ang bagong araw ng paghahanap sa bagay na magpapabalik sa paggana ng spacecraft ni Ezranth.
Nasa hapag-kainan sila, umiinom ng kape habang sinisipat ang mapa. Si Ezranth ang gumawa ng mapa ng gubat, ginamit nito ang kapangyarihan niya, nagbabakasakali kasi ito na ang bagay na hinahanap niya ay nasa loob lang ng kagubatan.
''Ezranth, I think there's a cave located not too far from here, doon tayo sunod na tutungo, maaaring nandun ang bagay na hinahanap mo, libutin muna natin ang kagubatan kapag walang talaga doon ay sa lungsod na tayo maghahanap.'' wika ni Aurelia habang pinapatakbo ang daliri sa iba't-ibang lugar na nasa mapa.
Tinungo ng dalawa ang kagubatan, ngunit bigo pa rin sila sa paghahanap ng bagay na hinahanap nila. Maaga silang umalis kaya may sikat pa rin ang araw. Ang mga soro na inalagaan nila ay mistulan nalang nawala, pagkagising nila ay wala na silang nadatnang mga soro. Nilibot nila lahat ng lugar sa mapa ng gubat, ngunit bigo pa rin sila, mukhkang wala sa gubat ang bagay na hinahanap nila
***
I apologize if the language change from Tagalog to English caused any confusion. If you are having trouble understanding anything, please let me know.
If you happen to notice any grammatical errors in this chapter, I kindly request that you correct me in a nice way po. Thank you for your understanding and support.
Celestial_Zin ☆☽
