"နှင်းဆီငယ်..မင်းဒီနေ့ဘယ်ကိုသွားမှာလဲ"
"ကျမသူငယ်ချင်းတွေ့လာမှာကိုသွားကြိုပေးမှာ"
"ဘယ်အချိန်ထိကြာမှာ"
"တနေ့ကုန်လဲဖြစ်နိုင်တယ်"
လင်းခက်တော့CEOနဲ့နှင်းဆီငယ်ကိုကြည့်ပီ
သက်ပြင်းသာချမိတယောက်ကလဲမာနခဲတယောက်ကလဲစိတ်မရှည်ဒေါသအိုးတွေ့တာဘဲအဲနှစ်ယောက်တော့လင်းခက်ကနှင်းဆီငယ်ရဲ့လက်ထောက်ပါသူနဲ့အမြဲအတူရှိနေတာအချိန်ကြာတော့သူငယ်ချင်းလို့တောင်ဖြစ်နေတာ
CEOကနှင်းဆီငယ်ရဲ့ချစ်သူလေFanတွေ့ကလဲ
သူတို့တွေ့ကိုအရမ်းလိုက်ဖက်လို့ပိုပီအားပေးကျတယ်
"သွားကြိုဖို့နီးနေပြီသွားရအောင်လား"
"အေးအေးသွားမယ်"
အပြင်ရောက်မှနှစ်ယောက်သားအသက်ရူချောင်းတော့တယ်..
"လင်းခက်ရာနင်ရှိလို့မဟုသူငါကိုဘယ်ထိရစ်နေမလဲမသိဘူးရွက်သစ်တို့ဆိုတာငါနဲ့အရင်ထဲကခင်လာတာကိုသူမသိတာလဲမဟုဘူးအသက်ကြီးလာလို့ပိုရစ်လာတယ်"
ဟုတယ်ကိုကကျမထက်အသက်ကြီးတယ်လေ
ကျမက23သူက28လေအဖိုးကြီးဆိုတော့ရစ်တာပေါ့.
"ငါလဲနင်တို့အတွဲကြား ကြာခံနယ်ဖစ်နေပြီသိရဲ့လားငါကိုချောချောလှလှကောင်မလေးတယောက်လောက်လာကြိုက်ကျပါ"
"ဆုတောင်းဖစ်မလာနိုင်ဘူး"
လင်းခက်တို့လေဆိပ်ရောက်တော့လေယာဥ်ကဆိုက်တောင်ဆိုက်နေပီလူကိုလိုက်ရှာရသေးဘယ်ချောင်းရောက်နေလဲမသိဟားး..
"သီရိ"
"ရောင်စဥ်.."
"မှတ်မိသားဘဲ"
"ငါကမမှတ်မိစရာလား"
"ကိုယ်ကတော့အမြဲသတိရလျက်ပါဘဲ"
လင်းခက်ရောင်စဥ်ဆိုတဲ့ကောင်မလေးရဲ့ဘေးကဖြူဖြူသေးသေးအကောင်ပေါက်လေးကိုဘဲစိုက်ကြည့်နေမိတယ်အားးဘယ်လောက်တောင်ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်လဲဒီနေရာတင်နီရဲနေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုဆွဲနမ်းပစ်လိုက်ချင်တာ
"နှင်းဆီငယ်ငါကိုရောမှတ်မိရဲ့လား"
"ရွက်သစ်ငါကိုသီရိလို့ဘဲခေါ်ပါဟ"
YOU ARE READING
နှင်းဆီငယ်ရဲ့ကိုယ်ရံတော်
Romanceကိုယ်ရဲ့နှင်းဆီငယ်လေးကိုဘယ်သူမှထိခိုက်ခွင့်မပေးနိုင်ဘူး
