Yazardan
Karabey ailesi:Karabey ailesi herzamanki gibi ailecek kahvaltılarını yapıyorlardı sesiz sakın süren kahvaltının ardından herkes salonda otururken evin zili çaldı.
Kapıyı evin hizmetçisi zehra Abla açtı.
Kapının önünde sadece bir zarf vardı
Üstünde Anıl karabey'e yazıyordu.
Hizmetli zehra Abla zarfı alıp salonda Anıl bey'e verdi.Anıl bey zarfı açıp sesli okumaya başladı."Merhaba eski dostum sen bu mektubu okuyorsan ben çoktan ölmüşümdür.7 yıl önce kızını ihale için kaçıran bendim kızını başka aileye verdim ama hala sizi istiyor sizi tanıyor ama yüzlerinizi silik silik hatırlıyor onu bulun aşağıdaki adrese gidin ve kızınızı alın ben daha fazla bu kötülükle ölmek istemiyorum kendine iyi bak eski dostum"
Bunun mektubun üzerine herkes şok geçirdi. İlk kendine gelen Bora ölüdür.
"Baba hadi gidip kardeşimizi alalım"dedi.Bora'nın konuşmasının üzerinden Neslihan hanım hem ağlayıp hemde konuşmaya başladı."Anıl lütfen bana kızımı getir"diye sayıklamaya başladı. Batu annesine sakinleştirici bir iğne vurup odasına götürdü.Anıl bey daha fazla kızından uzak kalmamak için ayaklanır şu sözleri söyleyip salondan çıktı."ben kızımı almaya gidiyorum çabuk adamları toplayın"dedi.
Bora,Yağız,Yiğit,Batu ve poyraz'da babasının peşinden çıkıp arabalara bindiler. En önde Bora giderken fazla hız yapıyordu.gitmek istedikleri yere ulaşınca bahçede oturan kardeşini gördü ve gözleri doldu aynı annesi gibiydi sarı saçları yeşil gözleri ve beyaz teniyle kardeşi Masal hamakta salanıp eski hayatını düşünürken karabeyler gidip kapıyı çalıp beklediler. Kapıyı Melek hanım açtı kapıyı karşısında gördüğü adamlarla zorlukla yutkunup "ne için gelmiştiniz"dedi. Bunu üzerine Anıl bey "kızımı almaya geldik kocan nerede " dedi. Kadın eliyle içeriyi gösterince Anıl bey ve abiler hemen içeriye girip salonda oturan adam karşı Anıl bey bağırarak "kızım nerde"dedi. Murat karşısında gördüğü adamlarla yalan söylemek istedi ama Bora sözünü kesip bahçede olduğunu söyledi. Anıl bey sinirle murata yumruk atınca Melek hemen çığlık attı. Meleğin sesini duyan Masal hemen ayağa kalkıp bahçeye açılan kapıdan içeriye girmek istedi ama karşısında ailesini görünce eski anılar bir anda önü tetikledi ve eli kafasını bulduktan sonra gözleri karardı ve bayılıp mermer zemini üstüne düşüp kafasını kanatı. Çıkan sesle herkes bahçeye açılan kapıya bakınca görmek istedikleri şey yerde kanlar içinde yatan Melek değildi....
İlk kitabım ve İlk bölümüm biraz kısa oldu ama daha iyi yazacağıma inanıyorum lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayınızBu sayede düşünceleriniz öğrenirim:))