My hyung's lap (I.N x Chan)

1- han nehri

4 Mayıs 2024 🫶🫶
Bu bölümü yazarken Chan ve Jeongin'in Black Hole şarkısını dinledim 💐

3. kişi anlatımı

"Lan sen adımı mı çıkartacaksın benim!"

"Kendince intikam alıyor senden baba, okula göndermiyorsun diye intikam almaya çalışıyor küçük piç"

Babası ve abisinin nefret dolu bağırışlarını dinlerken bir anda gelen tokatla yere savrulmuştu Jeongin, bir şey yapmamıştı oysa ki. Tek suçu erkeklerden hoşlanmasıydı ama kendisi bunu bir sorun olarak görmüyordu, belki de tek suçu doğmasıydı... 

Çünkü o 'yanlıştı', normal değildi. İğrenç ve mide bulandırıcıydı babasına göre, aslında haklıydı babası. Neden kızlardan hoşlanamıyordu ki, neden yaşıtları gibi 2 meme için azmıyordu ki, neden yaşıtları gibi güzel kadınların oynadığı porno filmleri izlemiyordu ki? Bunların hepsi terbiyesizce olsa da en azından normaldi. 

Eğer diğer 18 yaşında ki erkekler gibi kızlardan hoşlansaydı babası ve abisi bir kızla çıktığında ya da eve attığında onu alkışlar, tebrik ederlerdi. Bugün onu eve bırakmak isteyen bir adamın arabasına bindiği için eve gelince ölesiye dayak yemişti ama.. neden tebrik edilmedi ki? 

Bu iğrenç hayatında ki her gün iğrenç sözler duymayı ve ölesiye dayaklar yemeyi hak ediyordu. 

-💐-

"Minho senin IQ seviyen kaç olum?!"

"Ya ne yapmısım kine"

Chan ve Minho için normal bir akşamdı çünkü yine Chan'ın bar zincirinde ki en büyük barın  patron odasında her zaman ki gibi kavga ediyorlardı.

"Canım arkadaşım, taşşağına kurban olduğum özür dilerim lütfen affet beni"

"O taşşak sana girsin lan göt ben sana dedim ki git bar için içki kolisi al sen gitmişsin o parayla yemek ısmarlamışsın kendine!"

"Özür dilerim Chan söz veriyorum telafi edeceğim hatta gel Han Nehri'ne gidelim biraz sigara tüttürürüz dertleşiriz de"

Minho'nun yoğun ısrarları ile bardan çıkmış Chan'ın arabasına binerek Han Nehri'ne doğru sürmeye başlamışlardı, küfürlü şarkılar dinleyerek geçen 10 dakikadan sonra sonunda tenha olan nehre gelmişlerdi. Garajdan taşınabilir kamp sandalyelerini çıkartıp nehrin kenarına yerleştirip oturduktan sonra ellerinde birer bira şişesi, nehre bakarak dertleşmeye başlamıştı iki genç adam. 

Ancak bir kaç dakika sonra aniden onlara doğru koşarak gelen ve aynı zamanda da ağlayan kısa boylu bir çocuk ile hemen ayaklanmışlardı...

-💐-

Jeongin yerde bitkin bir şekilde uzanıyordu, karnına yediği tekmelerin acısını sindirmeye çalışırken kanamaya başlayan burnundan akan kanları gördükçe daha da midesi bulanıyordu çocuğun, salonda az önce hiç bir şey olmamış gibi Kore - Türkiye maçını izleyen babasını ve abisini gördüğünde aklına çılgınca bir fikir gelmişti. Bu fikir belki de hayatını kökünden değiştirecekti.. iyi ya da kötü, bu evden siktir olup gitmeliydi. Bir eli ile karnını tuttu ve sızlanarak ayağı kalktı Jeongin, yavaş yavaş küçük sırt çantasına kimliğini, her ne kadar eski olsalar da en sevdiği kıyafetlerini, ekranı kırık olan telefonunu ve peluş tilki oyuncağını koyarak sırtına taktığı gibi zaten ayağında olan ayakkabılarının bağcıklarını sıkıca sıktı. Olabildiğince sessiz olmaya çalışarak kapıya yürüdü, kapının kolunu indirdiği gibi adımını dışarı atıp kapıyı yavaşça yerine kurduğu anda sıska bacakları onu nereye götürürse oraya koştu minik kaçak.