Soğuk yolda kalabalığın arasındayım,belli belirsiz yağan yağmur damlaları boynumdan aşağı doğru süzülüyor...evet her genç gibi aile zoruyla okula gidiyorum,ama bir şeyler farklı geçen yıla göre daha istekliydim
Okula gelince yeni sınıfım'a girdim,arkalarda rasgele bir sıraya oturup yerleşmeye başladım,iki yada 3 dakika sonra sınıfa yetkili hocalar girmeye başladı,
ders boyunca sadece duvara baktığım için ön sıradaki kızı görmemiştim,
?-Sen yeni misin? Afet-Evet neden sordun? ?-Ah!pardon,adın ne peki?? Afet-Adım Afet de neden soruyorsun ?-Sadece sıcak davranmaya çalışıyorum! Yüzünü asıp önüne döndü Afet-Ah tamam gel tanışalım şekerpare Duygu-Tanrım!şükürler olsun sordun!ben duygu,Afet ti değil mi?
Çok tatlı bir kıza benziyordu ama içindeki ateşi tam buradan hissediyordum
Afet-Evet Duygu-okulun bittiğinin farkındasın dır umarım afet cimmm Afet-Ne!1 derste okul mu bit- Duygu-Salak 5 saattir duvara bakiyorsun Afet-Pardon benim çıkmam lazım telefon numaranı ver akşam yazarım Duygu-05....... Afet-Ben kaçtım!
Okulun boş koridorlarında koşarken beklemediğim bir anda birine çarptım Çocuk ne kadar uzun süre sabit kaldıysa çarptıktan sonra bile sanki heykel miş gibi milim dahi hareket etmedi.Gozlerimi Açınca gördüğüm manzarayla büyü len dim..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kahverengi gözleri, saçları kahverenginin en saf tonunda çilleri yanaklarından burnuna kadar dolmuş elini uzatarakBanagülümsüyordu.Heykel olduğu konusunu bir daha düşünsem iyi olacaktı Afet-BEN ÜZGÜNÜM AMA ACELEM VAR HEYKEL-
Ne heykel mi dedim o an yerin dibine girsem daha iyiydi! Eve gelince annem üzerim in halini görünce telaş lan mış olacak ki hemen elimdeki çantamı aldı ve elimdeki çizikleri sardı...
