İki Ülkenin Aşkı

4. Bölüm

Hastanede amilyat kapısının önünde doktordan gelecek tek güzel bir kelime için canımı verirdim. O Cihan şerefsizini kendi ellerimle öldüreceğim. Azat o kadar dağılmıştı ki hemşireyi çağırıp zor bela bir sakinleştirici vermiştik.

Amilyat kapısı açıldı ve beklediğimiz kişi. çıktı benden önce azat koştu doktorun yanına "doktor kardeşim nasıl? İyi değilimi?" dedi "hastamızın kalbi iki defa durdu buraya geldiğinde durumu çok kırıtikti maalesef hastamızın durumu gittikçe kötüye gidiyor" dedi doktor. Azat birden doktorun yakasını tutup "nasıl lan nasıl sen doktor değilmisim kardeşimi kurtarsana " dedi Azatı güçlükle doktordan ayırıp " sakin ol kardeşim Roza çok güçlü dayanır o merak etme " dedim sakinleştirmeye çalışarak ama işe yaramadı "babam yüzünden o bitmeyen pis işleri yüzünden " diyip koşarak hastaneden çıktı kötü bişey yapar korkusuyla bende peşinden gittim ama yetişemedim tam o sırada taksi geldi. Taksite binip Azatı takip ettim küçük bir konağın önünde dürdü ben taksiye parayı verene kadar azat çoktan evin kapısını çalmaya başladı hemen taksiciye parasını verip Azatın yanına gittim gitmemle evin kapısı açıldı azat direk merdivenlere yöneldi bende onun peşinden gittim salon olduğunu düşündüğüm odaya girdi. İçerde Azatın annesi ve babası oturuyordu Azat babasını üzerine yürüyüp " sen bunu nasıl yaparsınız? Sen kanından canından bir parçayı sanki bir malmış gibi nasıl satarsın? " diye bağırmaya bir yandanda ortalı dağıtmaya başladı Azatın annesi ayağa kalkıp" noldu oğlum ne bu haller" dedi " noldu" diyip gülmeye başladı " noldu ana söylimi, sizin o hiç sevmediğiniz kızınız varya ölüyo " diyip bağırmaya başladı " ana siz bu kızı niye sevmediniz hı cevap verin niye hiç sevmediniz?" dedi Azatın anneside bağırıarak ama kimse cevap vermedi azat daha çok sinirlenip bağırmaya başladı bir süre sonra " sizin çocuğunuz olmaktan utanıyorum " diye bağırdı çok ağır konuşmuştu azat. Azatın annesine baktığımda çok sinirli gözüküyordü azat annesinin üzerine yürümeye başladı " ana sen bu kızı niye hiç sevmedin, cevap verin artık bana " diye bağırdı azat Azatın annesi son raketteye geldi ve bağırarak hiç düymak istemediğim o sözleri söyledi "çünkü o bizim kızımız değil " dedi azat kadar bende şok olmuş bir şekilde dinliyordum. Azatın annesi koltuğa oturup sakinnleşip anlatmaya başladı " bundan 24 sene özce sen daha yeni konuşmaya başlamıştın. O zamanlar bir arkadaşım vardı Zehra çok iyiydik yendiğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi sürekli bize gelirdi yine Birgül geldi elinde Roza  gözleri ağlamaktan şişmiş. Hastaneye gitmiş sonrada bana geldi okadar çok ağlamış ki , tuttum kolundan oturttum 'noldu'dedim ' hastaneye gittim' 'doktor test falan yaptı. Beynimde... beynimde tümör varmış' dedi. Şok olmuştum, ağlayarak devam etti ' kurtulma ihtimalim yüzde on beş, çok düşük' dedi. O anlatırken bende ağlamaya başlamıştım ' ölümden korkmam Hatice ( Azatın annesi)ama çocuklarım... çocuklarım çok küçük oğlanlar kendilerini koruyup kolaylar ama Roza... Roza kız çocuğu olduğu için itip kakarlar ben yanındayken bile kıza demediklerini bırakmıyorlar ' dedi doğrudu söylüyordu onlardada bizim gibi kızı çocuklarını sevmezlerdi. Birazdaha konuştuktan sonra Rozayı da alıp gitti. O gece uyuyamadım sabahı zor etmiştik sabah erkenden kalkıp simit almak için evden çıkacaktım ki kapının önünde Roza elinde de bir mektüp mektubu alıp okudum" Hatice hanımın sanki nefesi daralıyordu ayağa kalkıp pencereye doğru gidip konuşmasına devam etti "okurken okadar çok korktumki ' ben gidiyorum Roza sana emanet eğer kurtulursam gelip Rozayı alıcam ama eyer ölürsem Roza sana emanet' yazıyordu sonra baban tüm olup bitenleri öğrendi beni öldüresiye dövdü 2 hafta tam 2 hafta hastanede kaldım eve geldiğim gün seni yurt dışına yolladı o yüzden rızadan nefret ettim seni benden almalarına sebep olduğu için" anlatırken ağlıyordu ama son söylediklerini nefret ve kinle söylemişti "peki bu kadının soyadı yokmu  öldumü " dedi azat " bilmiyorum sonra hiç haber allamadım , soyadıda Zozan dı" dedi Hatice hanımın söyledikleriyle ayağa kalktım ayağa kalkmamla tüm gözler bana döndü " halam " dedim azatta ayağa kalktı " anlamadım " dedi " halam zehra zozan halam " dedim orda birazdaha konuştuktan sonra hastaneye gittik