Dusan Tadic- aşk

12.Bölüm

🤩

.....

.....

"Bıraktığınız için teşekkür ederim Furkan bey." Dedi Asmin arabadan inmeden önce.

"Ne demek benim için büyük bir şeref."

Furkan bey ile davette karşılaşmışlardı ve kızlar Asmini gecenin ortasın da tek başına bırakıp gittikleri için, eve Furkan bey bırakmak zorunda kalmıştı.

Asmin buna gerek olmadığını taksi ile gideceğini söylese de, Furkan bey çok ısrar ettiği için kabul etmişti.

"Tekrar teşekkür ederim, iyi geceler." Diyerek arabadan inmek için hareketlendi Asmin ama koluna dolanan parmaklar buna izin vermedi.

"Asmin."

"Buyurun Furkan bey."

"Sana olan ilgimin farkında değil misin? Yoksa değilmiş gibi mi davranıyorsun?" Diye sordu Furkan bey Asmine.

Asmin böyle bir soru beklemediği için bir an afalladı.

"Furkan bey..."

"Bey dediğine göre farkındasın ama değilmiş gibi davranıyorsun." Diyerek Asminin konuşmasına izin vermedi.

"Size karşı dürüst olacağım Furkan bey. Bana olan ilginizin tabiki de farkındayım, en başından beri. Ama benim için, sadece iş yaptığım birisiniz." Diyerek Furkan beyin önünü kesti Asmin.

"Oluru hiç mi yok?" Diye sordu Furkan bey.

"Maalesef."

"Peki bunun sebebini öğrenebilir miyim?" Diye sordu Furkan bey.

Asmin söyleyip söylememek arasında kararsız kalmıştı ama söylemek istedi.

"Hayatımda biri var."

Furkan bey böyle bir cevap beklememişti, çünkü iki aydır birlikte iş yapıyorlardı ve bu süre içerisinde Asmin'in yanında bir erkek sinek bile görmemişti.

Evet kızı olduğunu biliyordu ama kızının babasıyla görüşmediklerini düşünüyordu Furkan bey.

"Bu kişi, kızının babası mı?" Diye sordu Furkan bey emin olmak için.

"Evet."

"Pekala, o zaman bu konuşmayı hiç yapmamışız gibi davranalım. Birlikte iş yapan iki insan gibi olalım." Dedi Furkan bey.

"En iyisi bu olur. Bıraktığınız için tekrar teşekkür ederim." Diyerek arabadan indi Asmin ve Dusan'ın evine doğru yürüdü.

Bu sırada da arkasında bıraktı araba saniyeler içinde gitmişti.

....

....

Bahçe kapısından içeriye girdiğimde evdeki ışıkların yandığını fark ettim, yani bu demek oluyordu ki Dusan hala uyanıktı.

Geç gelirsem diye yedek anahtarlarını vermişti ama uyumadığına göre anahtarı kullanmama gerek yoktu.

Yavaş adımlarla kapıya doğru ilerledim ve zile basıp beklemeye başladım.Saniyeler içinde kapı üstsüz ve kucağında Mavi ile birlikte Dusan tarafından açıldı.

"Ben geldim."

"Hoş geldin de biraz erken değil mi?" Diye sordu Dusan.

"Kızımı özledim." Diyerek Mavi Adayı kucağıma aldım."