მასწავლებელი

თავი 7

- კატო გაიღვიძე მივალთ მალე
- ....
- კატოო

უცბად შევცბი ალექსანდრეს დაძახებულზე მანქანაში ვიჯექით თან საშინლად წვიმდა

- სად ვართ
- მალე მიგიყვან სახლში
- ხო მაგრამ გასაღები არ მაქ ანას ჩანთაში დევს
- დაწყნარდი ჩემ სახლში მიგიყვან
- ხო მაგრამ
- არავითარი მაგრამ

ნეტავ ალექსანდრეს სახლში რა მინდოდა მალევე მანქანა გააჩერა გარეთ საშინლად წვიმდა ალექსმა კარი გამიღო

- წამოდი
- მოვდივარ

უცებ წავბარბაცდი და ქუსლიანები რომ მეცვა წვიმაზე ფეხი ამისრიალდა წავიქეცი არა არ წავსულვარ ალექსმა დამიჭირა

- ფრთხილად
- დამსვიი
- მთვრალი ხარ ვერ ხედავ რომ ფეხზე ძლივს დგახარ!
- ალექს

სახლში შემიყვანა მარტოხელა ადამიანის კვალობაზე სახლი მოწესრიგებული ქონდა

- ახლა შეგიძლია დაჯდე

მითხრა და დამსვა ჯერ მხოლოდ 12 საათი იყო მე სულ სველი ვიყავი და ჯანდაბააა შუქი ჩაქრა მე სიბნელის მეშინია უნებლიედ ვიკივლე

- აააააააააააა
- რახდება
- მეშინია გთხოვ მეშინია არ დამტოვო არ დამტოვო მეშინია
- ნუ ნერვიულობ

ამდენ წუწუნში ალექსანდრეს კალთაში ისე აღმოვჩნდი არ მახსოვს

- წამოდი გამოიცვალე გაცივდები
- არმაქ ტანსაცმელი
- მე გათხოვებ რამეს
- ბნელააა მეშინია
- ნუ ნერვიულობ აქ ვარ

ალექსი შევიდა ოთახში და თავისი თეთრი მაისური მომცა ძაან გრძელი იყო

- ეს ჩაიცვი გრძელია და კაბად გექნება
- კარგი მომეცი მარა არ გახვიდე ოთახიდან მეშინია
- არ გავალ ნუ ღელავ
- ხო მაგრამ არ მიყუროოო
- კარგიიი

ალექსანდრე და ჩემს შორის სადღაც ერთი მეტრი იყო დაშორება ზურგით იდგა მე გახდა დავიწყე საცვლების გახდაც მომიწია რადგან სველი იყო ჯანდაბა კაბაც და ყველაფერი გავიხადე ალექსანდრემ შემომხედა