მასწავლებელი

თავი 2

როგორც კი ანა დავინახე გავიქეცი მისკენ და მთელი ძალით ჩევეხუტე სადღაც 15 წუთი ჩახუტებულები ვიდექით და ბლიად წვიმა დაიწყო მე და ანა გავრბოდით და უკან გავიგონეთ მანქანის მოსიგნალების ხმა ეს ალექსანდრე იყო

- გოგონებო წამოდით
- არა არააა საჭირო მართლა
- ნება მომეცით კაფეში დაგპატიჟოთ სულ დასველდით
- კაი რა კატოო ნუ ხარ ჟმოტი წამო
- კარგი ჰოო

მანქანაში ჩავჯექით ხმა არცერთს ამოგვიღია

- აბა რას საქმიანობ?

დაიწყო ანამ

- ტრენერი ვარ ფიტნესის
- აუუუ რა კაია
- ისე კატო არგინდა ალექსანდრემ გავარჯიშოს?
- არვიცი იქნება ჩემთვის არც კი სცალია
- მცალია ნუ ღელავ დიდი სიამოვნებით გავარჯიშებ

ლაპარაკში ნელ ნელა პატარა კაფესთან გავჩერდით გადავედით და დავჯექით მალევე ანას ტელეფონმა დარეკა

- მე გავალ

თქვა ანამ და სადღაც ათი წუთის მერე მოვიდა მე და ალექსანდრეს ხმა არ ამოგვიღია უბრალოდ ვუყურებდით ერთმანეთს

- ვარჯიშს როდიდან ვიწყებთ?

დავარღვიე სიჩუმე მე

- რავი ხვალ საღამოს დავიწყოთ

ანაც მოვიდა კიდევ კაი

- მოკლედ მე მივდივარ დედაშენი გაფრინდა დედაჩემმა გააცილა და ამაღამ ერთად ვრჩებით მარა მე ჩემ შეყვარებულთან მივდივარ
- მოიცა მოიცა რა მოაყარე ცოტა ნელა
- ვერა უკვე მოვიდაა კაი წავედი ლუკამ მომაკითხა
- მომწერეე
- კაიი

-ბატონო ალექსანდრე
- არ ვარ იმხელა რომ ბატონოთი მომმართო უბრალოდ ალექსანდრე კარგი?
- კარგი

სადღაც ათი წუთის შემდეგ ავდექი და წასასვლელად მოვემზადე სულ სველი ვიყავი და ჩემ ტოპში გამოკვეთილად ჩანდა ჩემი მკერდიც ადგომის შემდეგ კი ალექსანდრეს დაჟინებული მზერა ვიგრძენი მკერდზე

- მე წავალ ალექსანდრე
- დაღამდა მოიცადე ფულს გადავიხდი და წაგიყვან
- არ შეწუხდეთ მართლა
- მეზობლად ვცხოვრობთ რა შეწუხებაა
- კარგით მაშინ გარეთ დაგელოდები